Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2557)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Nie opuszczę was sierotami, przychodzę do was. Jeszcze mało i swiat mnie już nie widzi, wy zaś widzicie mnie, bo ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie wy, że ja w Ojcu mym i wy we mnie i ja w was. Mający przykazania me i strzegący je, ten jest miłujący mnie. Zaś miłujący mnie umiłowany będzie przez Ojca mego, i ja miłować będę go i uczynię widzialnym mu siebie. Mówi mu Juda, nie Iskariota: Panie, [i] co stało się, że nam masz czynić widzialnym siebie i nie światu? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli ktoś będzie miłować mnie, słowa mego strzec będzie i Ojciec mój miłować będzie go, i do niego przyjdziemy i (za)mieszkanie u niego uczynimy”. (Według Jana 14, 18 - 23)
„Wierzcie mi, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie. Jeśli zaś nie, z powodu dzieł tych wierzcie. Amen, amen mówię wam, wierzący we mnie dzieła, które ja czynię, i on uczyni, i większe (od) tych uczyni, bo ja do Ojca wyruszam. I to, (o) co poprosicie w imię me, to uczynię, aby wsławiony został Ojciec w Synu. Jeśli (o) coś poprosicie mnie w imię me, ja uczynię. Jeśli miłować będziecie mnie, przykazań moich strzec będziecie. I ja poproszę Ojca i innego pocieszyciela da wam, aby z wami na wiek był, ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo nie widzi go ani zna. Wy znacie go, bo u was pozostaje i w was będzie”. (Według Jana 14, 11 - 17)
„I gdzie [ja] odchodzę, znacie drogę. Mówi mu Tomasz: Panie, nie wiemy, gdzie idziesz. Jak możemy drogę znać? Mówi mu Jezus: Ja jestem droga, i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca, jeśli nie przeze mnie. Jeśli poznaliście mnie, i Ojca mego poznacie. I od teraz poznajecie go i ujrzeliście go. Mówi mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca i wystarczy nam. Mówi mu Jezus: Tyle czasu z wami jestem i nie poznałeś mnie, Filipie? (Ten), (który ujrzał) mnie, ujrzał Ojca. Jak ty mówisz: Pokaż nam Ojca? Nie wierzysz, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie jest? Rzeczy, które ja mówię wam, ode mnie samego nie mówię. Zaś Ojciec we mnie pozostający czyni dzieła jego”. (Według Jana 14, 4 - 10)
„Mówi mu Piotr: Panie, dla czego nie mogę tobie potowarzyszyć teraz? Życie me za ciebie położę. Odpowiada Jezus: Życie twe a mnie położysz? Amen, amen mówię ci, nie kogut zawoła, aż kiedy wyprzesz się mnie trzykroć. Nie niech wpada w zamęt wasze serce. Wierzcie w Boga, i we mnie wierzcie. W domu Ojca mego miejsca do mieszkania liczne są. Jeśli zaś nie, powiedziałbym wam, że podążam przygotować miejsce wam? A jeśli podążę i przygotuję miejsce wam, znowu przychodzę i zabiorę z sobą was do mnie, aby gdzie jestem ja i wy byliście”. (Według Jana 13, 37 – 14, 3)
„Gdy więc wyszedł, mówi Jezus: Teraz wsławiony został Syn Człowieka, i Bóg wsławiony został w nim. [Jeśli Bóg wsławiony został w nim] i Bóg wsławi go w nim, i zaraz wsławi go. Dzieci, jeszcze mało z wami jestem. Szukać będziecie mnie, i jako rzekłem Judejczykom, że: Gdzie ja idę, wy nie możecie przyjść, i wam mówię teraz. Przykazanie nowe daję wam, aby miłowaliście jedni drugich. Jako umiłowałem was, aby i wy miłowaliście jedni drugich. W tym poznają wszyscy, że moimi uczniami jesteście, jeśli miłość mieć będziecie (między) sobą nawzajem. Mówi mu Szymon Piotr: Panie, gdzie idziesz? Odpowiedział [mu] Jezus: Gdzie idę, nie możesz mi teraz potowarzyszyć, będziesz towarzyszyć zaś później”. (Według Jana 13, 31 - 36)
„Spocząwszy więc ów tak na piersi Jezusa mówi mu: Panie, kto jest? Odpowiada Jezus: Ów jest, któremu ja umoczę kęs i dam mu. Umoczywszy więc kęs [bierze i] daje Judzie (synowi) Szymona Iskarioty. I po kęsie wtedy wszedł w niego Szatan. Mówi więc mu Jezus: Co czynisz, uczyń szybciej. Tego [zaś] nikt (nie) poznał (z) leżących, co do czego powiedział mu. Niektórzy bowiem uważali, skoro sakiewkę miał Juda, że mówi mu Jezus: Kup, których potrzebę mamy na święto, lub biednym żeby coś dał. Wziąwszy więc kęs tamten wyszedł zaraz. Była zaś noc”. (Według Jana 13, 25 - 30)
„Nie o wszystkich was mówię. Ja wiem, kogo wybrałem sobie. Ale aby Pismo wypełniło się: Jedzący mój chleb podniósł na mnie piętę jego. Od teraz mówię wam, zanim ma stać się, aby uwierzyliście, kiedy stanie się, że ja jestem. Amen, amen mówię wam, przyjmujący kogo(kolwiek) poślę, mnie przyjmuje, zaś mnie przyjmujący przyjmuje (tego), (który posłał) mnie. To powiedziawszy Jezus poruszony został (w) duchu i zaświadczył i powiedział: Amen, amen mówię wam, że jeden z was wyda mnie. Patrzyli na siebie nawzajem uczniowie zakłopotani, o kim mówi. Był leżący jeden z uczniów jego na łonie Jezusa, którego miłował Jezus. Skinął więc temu Szymon Piotr, dowiedzieć się, kto byłby, o którym mówi”. (Według Jana 13, 18 - 24)
„Znał bowiem wydającego go. Dla tego powiedział, że: Nie wszyscy czyści jesteście. Gdy więc umył stopy ich [i] wziął szaty jego i położył się znowu, powiedział im: Pojmujecie, co uczyniłem wam? Wy zowiecie mnie Nauczyciel i Pan, i dobrze mówicie, jestem bowiem. Jeśli więc ja umyłem wasze stopy, Pan i Nauczyciel, i wy winniście sobie nawzajem myć stopy. Przykład bowiem dałem wam, aby jako ja uczyniłem wam i wy czyniliście. Amen, amen mówię wam, nie jest niewolnik większy (od) pana jego ani wysłannik większy (od) (tego), (który posłał) go. Jeśli to wiecie, szczęśliwi jesteście, jeżeli czynić będziecie te”. (Według Jana 13, 11 - 17)
„Potem leje wodę do miski i zaczął myć stopy uczniów i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany. Przychodzi więc do Szymona Piotra. Mówi mu: Panie, ty me myjesz stopy? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, pojmiesz zaś po tym. Mówi mu Piotr: Nie, nie umyjesz mych stóp na wiek! Odpowiedział Jezus mu: Jeśli nie umyję cię, nie masz udziału ze mną. Mówi mu Szymon Piotr: Panie, nie stopy me jedynie, ale i ręce i głowę. Mówi mu Jezus: Wykąpany nie ma potrzeby, chyba stopy, umyć sobie, ale jest czysty cały. I wy czyści jesteście, ale nie wszyscy”. (Według Jana 13, 5 - 10)
„Odrzucający mnie i nie przyjmujący słów mych ma sądzącego go: Słowo, które wypowiedziałem, owo osądzi go w ostatnim dniu. Bo ja ze mnie samego nie powiedziałem, ale (ten), (który posłał) mnie, Ojciec, sam mi przykazanie dał, co powiedziałbym i co mówiłbym. I wiem, że przykazanie jego życiem wiecznym jest. Co więc ja mówię, jako rzekł mi Ojciec, tak mówię. Przed zaś świętem Paschy wiedząc Jezus, że przyszła jego godzina, aby przyszedł ze świata tego do Ojca, umiłowawszy własnych w świecie, do końca umiłował ich. I wieczerza (gdy stawała się), oszczerca już (gdy wrzucił) w serce, aby wydał go, Judasz (syn) Szymona Iskarioty, wiedząc, że wszystko dał mu Ojciec w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga idzie, podnosi się od wieczerzy i kładzie szaty i wziąwszy prześcieradło przepasał się”. (Według Jana 12, 48 – 13, 4)