Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2886)

„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00

Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.

np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)

„Jacy bowiem nie mając Prawa zgrzeszyli, nie mając Prawa i zginą; i jacy w Prawie zgrzeszyli, poprzez Prawo zostaną osądzeni; nie bowiem słuchacze Prawa sprawiedliwymi przed Bogiem, ale czyniący Prawo uznani zostaną za sprawiedliwych. Kiedy bowiem poganie, nie Prawa mając, dzięki naturze (te) Prawa czynią, ci Prawa nie mając, dla siebie samych są prawem; którzy wykazują czyn Prawa wypisany na sercach ich, (bo równocześnie świadczy) ich sumienie i potem (gdy) jednych drugich wyliczenia (oskarżają) lub i (bronią), w dniu, gdy sądzi Bóg ukryte ludzi według dobrej nowiny mej poprzez Pomazańca Jezusa”. (Do Rzymian 2, 12 - 16)
„Według zaś twardości twej i niezdolnego do zmiany myślenia serca gromadzisz tobie samemu gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego osądu Boga, który odda każdemu według czynów jego: tym w wytrwałości czynu dobrego chwały, i szacunku, i niezniszczalności szukającym życie wieczne; tym zaś z podjudzania i nieulegającym prawdzie, ulegającym zaś niesprawiedliwości gniew i rozdrażnienie utrapienie i ucisk na całą duszę człowieka sprawiającego zło, Judejczyka najpierw i Hellena; chwała zaś, i szacunek, i pokój każdemu czyniącemu dobro, Judejczykowi najpierw i Hellenowi; nie bowiem jest branie według twarzy u Boga”. (Do Rzymian 2, 5 - 11)
„Dlatego niemożliwy do obronienia jesteś, o człowieku każdy sądzący; w czym bowiem sądzisz drugiego, ciebie samego zasądzasz, bo te same sprawiasz sądząc. Wiemy zaś, że sąd Boga jest według prawdy na takie sprawiających. Liczysz zaś (na) to, o człowieku sądzący takie sprawiających i czyniący te same, że ty wymkniesz się z sądu Boga? Lub bogactwo łagodności Jego, i powściągliwość, i wielkoduszność lekceważysz, nie wiedząc, że łagodność Boga do zmiany myślenia cię prowadzi?” (Do Rzymian 2, 1 - 4)
„I tak jak nie zaaprobowali, (by) Boga mieć w uznaniu, wydał ich Bóg ku niezdatnej myśli, (by) czynić nie będące stosownym, (jako) wypełnionych każdą niesprawiedliwością, niegodziwością, zachłannością, złością, (jako) napełnionych zawiścią, zabójstwem, sporem, podstępem, złośliwością, obmówców, (jako) szkalujących, nienawidzących Boga, obrażających, hardych, samochwalców, wynalazców (rzeczy) złych, rodzicom nieuległych, nierozumnych, zdradzieckich, nielubów, nielitościwych; którzy przepis Boga poznawszy, że takie sprawiający godni śmierci są, nie jedynie je czynią, ale i zgadzają się ze sprawiającymi”. (Do Rzymian 1, 28 - 32)
„Dlatego wydał ich Bóg przez pożądania serc ich na nieczystość, (by) doznawać braku szacunku ciała ich przez nich, którzy zamienili prawdę Boga na kłamstwo, i zaczęli czcić i zaczęli służyć stworzeniu wbrew (Temu), (który stworzył), który jest wysławiony na wieki. Amen. Przez to wydał ich Bóg na namiętności braku szacunku; bo żeńskie ich zamieniły zgodne z naturą użycie na (to) wbrew naturze, podobnie i męskie, odrzuciwszy zgodne z naturą użycie żeńskiego, dali się zapalić przez sięgnięcie ich ku jedni drugim, męskie w męskich (tę) niedostojność sprawiając i zapłatę, którą trzeba, (za to) błąkanie się ich na sobie samych odbierając”. (Do Rzymian 1, 24 - 27)
„Jest objawiany bowiem gniew Boga z nieba przeciwko każdej bezbożności i niesprawiedliwości ludzi, (tych) prawdę w niesprawiedliwości zatrzymujących, dlatego że poznawalne Boga widoczne jest wśród nich; Bóg bowiem im uczynił widocznym. Bo niewidzialne Jego, od stworzenia świata w czynach zauważane, są oglądane: wieczna Jego moc i boskość, ku być oni niemożliwi do obronienia; dlatego że poznawszy Boga nie jako Bogu oddali chwałę lub podziękowali, ale stali się czczymi w rozważaniach ich i zostało pogrążone w ciemności nierozumne ich serce. Zapewniając, (że) być mądrzy, dali się uczynić głupimi, i zmienili chwałę niezniszczalnego Boga na upodobnienie obrazu (do) zniszczalnego człowieka, i fruwających, i czworonogów, i pełzających”. (Do Rzymian 1, 18 - 23)
„Nie bowiem wstydzę się z powodu dobrej nowiny, mocą bowiem Boga jest ku zbawieniu każdemu wierzącemu, Judejczykowi najpierw i Hellenowi; usprawiedliwienie bowiem Boga w niej jest objawiane z wiary ku wierze, jak jest napisane: Zaś sprawiedliwy z wiary żyć będzie”. (Do Rzymian 1, 16 - 17)
„Pragnę bowiem zobaczyć was, aby jakiś przekazałbym dar wam duchowy ku zostać utwierdzeni wy, to zaś jest, (by) zostać razem zachęceni wśród was przez (tę) wśród jedni drugich wiarę waszą i moją. Nie chcę zaś, (by) wy nie wiedzieć, bracia, że wielokroć postanowiłem sobie przyjść do was, i zostałem powstrzymany aż do dotychczas, aby jakiś owoc powziąłbym i wśród was, jak i wśród pozostałych ludów. Hellenom i barbarzyńcom, mądrym i bezmyślnym powinny jestem; tak (to) we mnie ochocze, (by) i wam w Rzymie ogłosić dobrą nowinę”. (Do Rzymian 1, 11 - 15)
„Najpierw dziękuję Bogu memu poprzez Jezusa Pomazańca za wszystkich was, że wiara wasza jest zwiastowana na całym świecie. Świadkiem bowiem mym jest Bóg, któremu służę w duchu mym przez dobrą nowinę Syna Jego, jak nieustannie wspomnienie (o) was czynię sobie każdej chwili przy modlitwach mych, prosząc, czy jakoś już kiedykolwiek dobrze powiedzie się mi w woli Boga, (by) przyjść do was”. (Do Rzymian 1, 8 - 10)
„Paweł, niewolnik Pomazańca Jezusa, powołany wysłannik, oddzielony do dobrej nowiny Boga, która wcześniej została ogłoszona poprzez proroków Jego w pismach świętych, o Synu Jego, (który stał się) z nasienia Dawida co do ciała, ustalonym Synu Boga w mocy według Ducha uświęcenia dzięki powstaniu martwych, Jezusie Pomazańcu, Panu naszym, poprzez którego otrzymaliśmy łaskę i wysłannictwo ku posłuszeństwu wiary wśród wszystkich pogan względem imienia Jego, wśród których jesteście i wy, powołani Jezusa Pomazańca, wszystkim będącym w Rzymie umiłowanym Boga, powołanym świętym: łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana, Jezusa Pomazańca”. (Do Rzymian 1, 1 - 7)
Strona 1 z 145

Top