„(Gdy zaczął) zaś on rozliczać, przyprowadzony został mu jeden winien dziesięć tysięcy talentów. Nie (miał gdy) zaś on (z czego) oddać, kazał go pan sprzedać, i żonę i dzieci i wszystko, ile ma, i (by zostało oddane). Padłszy więc sługa kłaniał się mu mówiąc: Bądź wielkoduszny nade mną i wszystko oddam ci”. (Według Mateusza 18, 24 – 26)

„Wtedy podszedłszy Piotr powiedział mu: Panie, ilekroć zgrzeszy przeciw mnie brat mój i odpuszczę mu? Aż do siedmiokroć? Mówi mu Jezus: Nie mówię ci aż do siedmiokroć, ale aż po siedemdziesiątkroć siedem. Dla tego podobne stało się królestwo niebios człowiekowi, królowi, który chciał rozliczyć (rachunek) ze sługami jego”. (Według Mateusza 18, 21 – 23)

„Amen mówię wam, jakie (rzeczy) związalibyście na ziemi, (będą) związane w niebie, i jakie (rzeczy) rozwiązalibyście na ziemi, (będą) rozwiązane w niebie. Znów [amen] mówię wam, że jeśli dwaj zgodziliby się z was na ziemi co do wszelkich spraw, (co do których) prosiliby, stanie się im u Ojca mego w niebiosach. Gdzie bowiem jest dwóch lub trzech zebranych w moje imię, tam jestem w środku nich”. (Według Mateusza 18, 18 – 20)

„Jeśli zaś zgrzeszyłby [przeciw tobie] brat twój, pójdź upomnij go pomiędzy tobą a nim samym. Jeśli cię posłuchałby, zyskałeś brata twego. Jeśli zaś nie posłuchałby, zabierz z tobą jeszcze jednego lub dwóch, aby na ustach dwóch świadków lub trzech stanęła cała sprawa. Jeśli zaś nie posłuchałby ich, powiedz (społeczności) zwołanych. Jeśli zaś i (społeczności) zwołanych nie posłuchałby, niech będzie ci jak poganin i poborca”. (Według Mateusza 18, 15 – 17)

„I gdyby (miał) znaleźć ją, amen mówię wam, że raduje się z tej bardziej niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu nie zabłąkanych. Tak nie jest wolą Ojca mego w niebiosach, aby zginął jeden (z) małych tych”. (Według Mateusza 18, 13 – 14)

„Patrzajcie, nie zlekceważylibyście jednego (z) małych tych. Mówię bowiem wam, że zwiastunowie ich w niebiosach przez cały (czas) patrzą (na) oblicze Ojca mego w niebiosach. Co wam wydaje się? Gdyby (miał) jakiś człowiek sto owiec i zabłąkałaby się jedna z nich, czyż nie opuści dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i ruszywszy (nie) poszuka błąkającej się?” (Według Mateusza 18, 10 – 12)

„Jeśli zaś ręka twa lub stopa twa wiedzie do obrazy cię, wytnij ją i rzuć od ciebie. Lepiej ci jest wejść w życie kalekim lub chromym, niż dwie ręce lub dwie stopy mając zostać rzuconym w ogień wieczny. I jeśli oko twe wiedzie do obrazy cię, wyrwij je i rzuć od ciebie. Lepiej ci jest jednookim do życia wejść, niż dwoje oczu mając zostać rzuconym w Gehennę ognia”. (Według Mateusza 18, 8 – 9)

„W ową godzinę podeszli uczniowie (do) Jezusa mówiąc: Kto zatem większy jest w królestwie niebios? I przywoławszy dziecko postawił je w środku ich i powiedział: Amen mówię wam, jeśli nie zawrócicie i (nie) staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebios. Który więc uniży siebie jak dziecko to, ten jest większy w królestwie niebios. I który przyjąłby jedno dziecko takie w imię moje, mnie przyjmuje. Który zaś przywiódłby do obrazy jednego (z) małych tych wierzących we mnie, jest pożyteczne mu, żeby zawieszony został kamień młyński ośli wokół szyi jego i utopiony został na przestworzu morza. Biada światu przez obrazy. Koniecznością bowiem (przyjście) obrazy, lecz biada człowiekowi, przez którego obraza przychodzi”. (Według Mateusza 18, 1 - 7)

„(Gdy przyszli) zaś oni do Kafarnaum podeszli didrachmy biorący (do) Piotra i powiedzieli: Nauczyciel wasz (czyż) nie płaci didrachm? Mówi: Tak. I (gdy wszedł) do domu ubiegł go Jezus mówiąc: Co ci wydaje się, Szymonie? Królowie ziemi od kogo biorą podatek lub pogłówne? Od synów ich, czy od obcych? (Gdy powiedział) zaś: Od obcych, rzekł mu Jezus: Zatem wolni są synowie. Aby zaś nie urazić ich, poszedłszy (nad) morze rzuć haczyk i (tę), (która wyjdzie) pierwsza, rybę weź, i otwarłszy usta jej znajdziesz stater. Ten wziąwszy, daj im za mnie i ciebie”. (Według Mateusza 17, 24 - 27)

„I skarcił go Jezus, i wyszedł z niego demon. I uzdrowiony został chłopiec od godziny owej. Wtedy podszedłszy uczniowie Jezusa na osobności powiedzieli: Dla czego my nie mogliśmy wyrzucić go? On zaś mówi im: Z powodu małej wiary waszej. Amen bowiem mówię wam, jeśli mielibyście wiarę jak ziarno gorczycy, powiecie górze tej: Przejdź stąd tam, i przejdzie. I nic (nie) będzie niemożliwe wam. (Gdy zbierali się) zaś oni w Galilei, powiedział im Jezus: Ma Syn Człowieka być wydanym w ręce ludzi. I zabiją go, i trzeciego dnia podniesie się. I zasmucili się bardzo”. (Według Mateusza 17, 18 - 23)