„I niosąc (dla) siebie krzyż, wyszedł na zwane Czaszki Miejsce, które nazywa się po hebrajsku Golgota, gdzie go ukrzyżowali, i z nim innych dwóch, z tej strony i z tej strony, pośrodku zaś Jezusa. Napisał zaś i tytuł winy Piłat i położył na krzyżu. Było zaś napisane: Jezus Nazorejczyk, król Judejczyków. Ten więc tytuł winy liczni odczytali (z) Judejczyków, bo blisko było miejsce miasta, gdzie ukrzyżowany został Jezus. I było napisane po hebrajsku, po łacinie, po grecku. Mówili więc Piłatowi arcykapłani Judejczyków: Nie pisz: Król Judejczyków, ale że on powiedział: Królem jestem Judejczyków. Odpowiedział Piłat: Co napisałem, napisałem”. (Według Jana 19, 17 – 22)

„I on wołając rzekł: Ojcze Abrahamie, zlituj się (nade) mną i poślij Łazarza, aby zamoczył czubek palca jego wodą i ochłodził język mój, bo boleję w płomieniu tym. Powiedział zaś Abraham: Dziecko, przypomnij sobie, że odebrałeś dobra twe w życiu twym, i Łazarz podobnie złe. Teraz zaś tutaj pocieszany jest, ty zaś bolejesz. I wśród wszystkich tych: pomiędzy nami i wami przepaść wielka jest utwierdzona, żeby chcący przejść stąd do was nie mogli, ani stamtąd do nas (aby) przeprawili się. Powiedział zaś: Proszę cię więc, ojcze, aby posłałeś go do domu ojca mego”. (Według Łukasza 16, 24 – 27)

„I (gdy przyszedł) (on) do świątyni, podeszli do niego nauczającego arcykapłani i starsi ludu mówiąc: Jaką władzą to czynisz? I kto ci dał władzę tę? Odpowiadając zaś Jezus rzekł im: Spytam was i ja (o) słowo jedno, które jeśli powiedzielibyście mi, i ja wam powiem, jaką władzą to czynię. Chrzest Jana skąd był? Z nieba czy z ludzi? Oni zaś rozważali wśród siebie mówiąc: Jeśli powiedzielibyśmy „Z nieba”, powie nam: Dla czego więc nie uwierzyliście mu? Jeśli zaś powiedzielibyśmy „Z ludzi”, boimy się tłumu, wszyscy bowiem jako proroka mają Jana. I odpowiadając Jezusowi rzekli: Nie wiemy. Rzekł im i on: Ani ja mówię wam, jaką władzą to czynię”. (Według Mateusza 21, 23 – 27)

„Zatem Piłat usłyszawszy słowa te poprowadził na zewnątrz Jezusa, i usiadł na trybunie w miejscu zwanym Litostrotos, po hebrajsku zaś Garbata. Było zaś przygotowanie Paschy, godzina była jakoś szósta. I mówi Judejczykom: Oto król wasz. Wykrzyknęli więc oni: Zabierz, zabierz, ukrzyżuj go. Mówi im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Nie mamy króla, jeśli nie Cezara. Wtedy więc wydał go im, aby ukrzyżowany został. Wzięli więc Jezusa”. (Według Jana 19, 13 – 16)

„Człowiek zaś pewien był bogaty i wdziewał na siebie purpurę i cienki len, świętując co dzień wspaniale. Biedny zaś pewien imieniem Łazarz rzucony był przy bramie jego owrzodzony, i pożądający, (by) nasycić się ze spadających ze stołu bogatego. Ale i psy przychodzące oblizywały wrzody jego. Stało się zaś, (umarł) biedny i (odniesiony został) on przez zwiastunów na łono Abrahama. Umarł zaś i bogaty i pogrzebany został. I w otchłani podniósłszy oczy jego, będąc w męczarniach, widzi Abrahama z daleka i Łazarza na łonie jego”. (Według Łukasza 16, 19 – 23)

„Rano zaś powracając do miasta zgłodniał. I zobaczywszy figę jedną przy drodze, przyszedł do niej i nic (nie) znalazł na niej jeśli nie liście jedynie. I mówi jej: (Niech) już nie z ciebie owoc stanie się na wieki. I uschła od razu figa. I zobaczywszy uczniowie zdziwili się mówiąc: Jak od razu uschła figa? Odpowiadając zaś Jezus rzekł im: Amen mówię wam: Jeśli mielibyście wiarę i nie zawahalibyście się, nie tylko to (z) figą uczynicie, ale i jeśli górze tej rzeklibyście: Unieś się i rzuć się w morze, stanie się. I wszystkie, (o) jakie prosilibyście w modlitwie wierząc, otrzymacie”. (Według Mateusza 21, 18 – 22)

„Gdy więc usłyszał Piłat to słowo, bardziej przestraszył się. I wszedł do pretorium znów i mówi Jezusowi: Skąd jesteś ty? Zaś Jezus odpowiedzi nie dał mu. Mówi więc mu Piłat: Do mnie nie mówisz? Nie wiesz, że władzę mam uwolnić cię i władzę mam ukrzyżować cię? Odpowiedział [mu] Jezus: Nie miałbyś władzy nade mną żadnej, gdyby nie była dana ci z góry. Dla tego (który wydał) mnie tobie, większy grzech ma. Od tego Piłat (usiłował) uwolnić go. Zaś Judejczycy wykrzyknęli mówiąc: Jeśli tego uwolnisz, nie jesteś przyjacielem Cezara. Każdy królem siebie czyniący mówi przeciwko Cezarowi”. (Według Jana 19, 8 – 12)

„Żaden domownik (nie) może dwom panom służyć. Albo bowiem jednego znienawidzi a drugiego będzie miłował, albo jednego trzymał się będzie a drugiego zlekceważy. Nie możecie Bogu służyć i mamonie. Słuchali zaś tego wszystkiego faryzeusze lubiącymi pieniądze będący i wyśmiewali go. I powiedział im: Wy jesteście uznającymi za sprawiedliwych siebie przed ludźmi, zaś Bóg poznaje serca wasze. Bo (co) wśród ludzi wysokie, obrzydliwością przed Bogiem. Prawo i prorocy aż po Jana. Od wtedy królestwo Boga głoszone jest i każdy do niego gwałtem się wdziera. Wykonalniejsze zaś jest, niebu i ziemi przeminąć, niż Prawa jednemu rożkowi upaść. Każdy oddalający żonę jego i poślubiający drugą cudzołoży, i oddaloną od męża poślubiający cudzołoży”. (Według Łukasza 16, 13 – 18)

„I wszedł Jezus do świątynni i wyrzucił wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, i stoły wymieniaczy poprzewracał i ławy sprzedających gołębie. I mówi im: Napisane jest: Dom mój domem modlitwy nazwany będzie, wy zaś go czynicie jaskinią rozbójników. I podeszli do niego ślepi i chromi w świątyni i uzdrowił ich. Zobaczywszy zaś arcykapłani i uczeni w piśmie dziwy, które uczynił, i chłopców krzyczących w świątyni i mówiących: Hosanna Synowi Dawida, oburzyli się. I powiedzieli mu: Słyszysz, co ci mówią? Zaś Jezus mówi im: Tak. Nigdy (nie) odczytaliście, że: Z ust niemowląt i ssących wydoskonaliłeś sobie pochwałę? I pozostawiwszy ich wyszedł poza miasto do Betanii i przenocował tam”. (Według Mateusza 21, 12 – 17)

„I wyszedł znów na zewnątrz Piłat i mówi im: Oto prowadzę wam go na zewnątrz, aby poznaliście, że żadnej przyczyny (do kary) (nie) znajduję w nim. Wyszedł więc Jezus na zewnątrz, niosąc cierniowy wieniec i purpurowy płaszcz. I mówi im: Oto człowiek. Gdy więc zobaczyli go arcykapłani i pachołkowie, wykrzyknęli mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj. Mówi im Piłat: Weźcie go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w nim przyczyny (do kary). Odpowiedzieli mu Judejczycy: My Prawo mamy i według Prawa winien umrzeć, bo Synem Boga siebie uczynił”. (Według Jana 19, 4 – 7)