„I (ponownie tak zrobił żeby) trzeciego posłać. Oni zaś i tego poraniwszy wyrzucili. Powiedział zaś pan winnicy: Co uczynię? Poślę syna mego umiłowanego; może tego uszanują. Ujrzawszy zaś go rolnicy rozważali do siebie nawzajem mówiąc: Ten jest dziedzic, zabijmy go, aby nasze stało się dziedzictwo. I wyrzuciwszy go poza winnicę zabili. Co więc uczyni im pan winnicy? Przyjdzie i wygubi rolników tych, i da winnicę innym. Usłyszawszy zaś powiedzieli: Nie oby się stało! On zaś przypatrzywszy się im rzekł: Czym więc jest napisane to: Kamień, który zdyskwalifikowali budujący, ten stał się głowicą narożnika”. (Według Łukasza 20, 12 – 17)

„Zaraz zaś po ucisku dni owych: słońce pogrąży się w ciemności, i księżyc nie da blasku jego, i gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebios zostaną zachwiane. I wtedy pokaże się znak Syna Człowieka na niebie, i wtedy uderzać się będą (w piersi) wszystkie plemiona ziemi, i zobaczą Syna Człowieka przychodzącego na chmurach nieba z mocą i chwałą wielką. I wyśle zwiastunów jego z trąbą wielką, i zbiorą wybranych jego z czterech wiatrów, od skrajów niebios aż do skrajów ich”. (Według Mateusza 24, 29 – 31)

„Zaczął zaś do ludu mówić przykład ten: Człowiek [pewien] zasadził winnicę i wynajął ją rolnikom i odjechał (na) czasy dość długie. I porą wysłał do rolników sługę, aby z owocu winnicy dali mu. Zaś rolnicy odesłali go pobiwszy pustego. I (ponownie tak zrobił żeby) drugiego posłać sługę, oni zaś i tamtego pobiwszy i znieważywszy odesłali pustego”. (Według Łukasza 20, 9 – 11)

„Wtedy jeśli ktoś wam powiedziałby: Oto tu Pomazaniec, lub Tu, nie wierzcie. Podniosą się bowiem kłamliwi pomazańcy i kłamliwi prorocy, i dawać będą znaki wielkie i dziwy, tak żeby zwieść, jeśli możliwe, i wybranych. Oto wcześniej powiedziałem wam. Gdyby więc powiedzieli wam: Oto na pustkowiu jest, nie wychodźcie. Oto w wewnętrznych pokojach, nie wierzcie. Jako bowiem błyskawica wychodzi od wschodu i pokazuje się aż do zachodu, tak będzie przybycie Syna Człowieka. Gdzie będą zwłoki, tam zbiorą się orły”. (Według Mateusza 24, 23 – 28)

„I stało się w jednym (z) dni, (gdy nauczał) on lud w świątyni i (gdy głosił dobrą nowinę), stanęli (przy nim) arcykapłani i uczeni w piśmie ze starszymi. I powiedzieli mówiąc do niego: Powiedz nam jaką władzą to czynisz, lub kto jest (ten), (który dał) ci władzę tę? Odpowiadając zaś rzekł do nich: Zapytam was i ja (o) słowo, i powiedzcie mi. Chrzest Jana z nieba był czy z ludzi? Oni zaś zaczęli wspólnie rozważać, do siebie mówiąc, że: Jeśli powiedzielibyśmy: Z nieba, powie: Dla czego nie uwierzyliście mu? Jeśli zaś powiedzielibyśmy: Z ludzi, lud cały ukamienuje nas, przekonany bowiem jest, (że) Jan prorokiem (był). I odpowiedzieli, (że) nie (wiedzą) skąd. I Jezus rzekł im: Ani ja mówię wam, jaką władzą to czynię”. (Według Łukasza 20, 1 – 8)

„Módlcie się zaś, aby nie stała się ucieczka wasza zimą ani (w) szabat. Będzie bowiem wtedy ucisk wielki, jaki nie stał się od początku świata aż do teraz, ani nie stanie się. I jeśli nie zostałyby skrócone dni owe, nie uratowałoby się wszelkie ciało. Z powodu jednak wybranych skrócone zostaną dni owe”. (Według Mateusza 24, 20 – 22)

„I wszedłszy do świątyni zaczął wyrzucać sprzedających, mówiąc im: Jest napisane: I będzie dom mój domem modlitwy, wy zaś go uczyniliście jaskinią rozbójników. I był nauczający co dzień w świątyni. Zaś arcykapłani i uczeni w piśmie szukali (by) go zgubić, i pierwsi ludu. I nie znajdowali, co uczyniliby, lud bowiem cały zawisał go słuchając”. (Według Łukasza 19, 45 – 48)

„Kiedy więc ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, (co) powiedziane przez Daniela proroka, postawioną w miejscu świętym, odczytujący niech zauważa, wtedy ci w Judei niech uciekają w góry. Ten na górnym tarasie nie niech schodzi zabrać (te) z domu jego. I ten w polu nie niech zawraca wstecz zabrać płaszcz jego. Biada zaś w łonie mającym i karmiącym piersią w owe dni”. (Według Mateusza 24, 15 – 19)

„I jak zbliżył się, zobaczywszy miasto zapłakał nad nim, mówiąc, że: Jeśli byś poznało w dniu tym i ty, (co) (wiedzie) do pokoju, teraz zaś zakryte zostało od oczu twych. Bo nadejdą dni na ciebie i ustawią wrogowie twoi obóz warowny przeciwko tobie, i okrążą cię, i ścisną cię zewsząd, i powalą na ziemię ciebie i dzieci twe w tobie, i nie zostawią kamienia na kamieniu w tobie, za (to że) nie poznałaś pory nawiedzenia twego”. (Według Łukasza 19, 41 – 44)

„I wtedy przywiedzeni zostaną do obrazy liczni, i jedni drugich wydawać będą, i znienawidzą jedni drugich. I liczni kłamliwi prorocy podniosą się, i zwiodą wielu. I z powodu pomnożenia się bezprawia ochłodzi się miłość wielu. Zaś (który wytrwał) do końca, ten uratowany zostanie. I głoszona będzie ta dobra nowina (o) królestwie w całym świecie zamieszkałym na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec”. (Według Mateusza 24, 10 – 14)