„Nie miłujący mnie słów mych nie strzeże. I słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale tego, (który posłał) mnie, Ojca. To rzekłem wam u was pozostając. Zaś pocieszyciel, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mym, ów was nauczy wszystkiego i przypomni wam wszystko, co powiedziałem wam [ja]. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie jako świat daje, ja daję wam. Nie niech wpada w zamęt wasze serce ani niech trwoży się. Usłyszeliście, że ja powiedziałem wam: Odchodzę i przychodzę do was. Jeśli miłowalibyście mnie, uradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy (ode) mnie jest. I teraz rzekłem wam, zanim (ma) stać się, aby kiedy stanie się, uwierzyliście”. (Według Jana 14, 24 - 29)

„I jeśli podczas drugiej i jeśli podczas trzeciej straży przyjdzie i znajdzie tak, szczęśliwi są oni. To zaś wiedzcie, że jeśli wiedziałby pan domu, (o) jakiej godzinie kradnący przychodzi, nie dopuściłby, (by doznał włamania) dom jego. I wy stawajcie się gotowi, bo której godziny nie wydaje się wam, Syn Człowieka przychodzi. Powiedział zaś Piotr: Panie, do nas przykład ten mówisz, czy i do wszystkich? I powiedział Pan: Kto zatem jest wiernym szafarzem, rozsądnym, którego ustanowi Pan nad służbą jego, dawać w porę przydział zboża? Szczęśliwy sługa ów, którego przyszedłszy pan jego znajdzie czyniącego tak”. (Według Łukasza 12, 38 - 43)

„I zaraz rano naradę uczyniwszy arcykapłani ze starszymi, i uczonymi w piśmie, i całym sanhedrynem, związawszy Jezusa odprowadzili i wydali Piłatowi. I zapytał go Piłat: Ty jesteś król Judejczyków? On zaś odpowiadając mu mówi: Ty mówisz. I oskarżali go arcykapłani wiele. Zaś Piłat znowu pytał go mówiąc: Nie odpowiadasz nic? Spójrz, ile cię oskarżają. Zaś Jezus już nic (nie) odpowiedział, tak że (dziwił się) Piłat. Na zaś święto zwalniał im jednego więźnia, którego wypraszali. Był zaś zwany Barabaszem z buntownikami związany, którzy w rozruchu zabójstwo uczynili. I podszedłszy tłum zaczął prosić, jako czynił im”. (Według Marka 15, 1 - 8)

„On zaś odpowiadając rzekł: Eliasz wprawdzie przychodzi i przywróci wszystko. Mówię zaś wam, że Eliasz już przyszedł i nie rozpoznali go, ale uczynili z nim, jak zechcieli. Tak i Syn Człowieka ma cierpieć przez nich. Wtedy zrozumieli uczniowie, że o Janie Chrzcicielu powiedział im. I (gdy przyszli) do tłumu, podszedł do niego człowiek, padając na kolana (przed) nim i mówiąc: Panie, zlituj się (nad) mym synem, bo jest epileptykiem i ciężko cierpi. Wielekroć bowiem pada w ogień i wielekroć w wodę. I przyprowadziłem go uczniom twym, i nie mogli go uzdrowić. Odpowiadając zaś Jezus rzekł: O pokolenie bez wiary i przewrotne, aż do kiedy z wami będę? Aż do kiedy będę znosił was? Przynieście mi go tutaj”. (Według Mateusza 17, 11 - 17)

„Nie opuszczę was sierotami, przychodzę do was. Jeszcze mało i świat mnie już nie widzi, wy zaś widzicie mnie, bo ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie wy, że ja w Ojcu mym i wy we mnie i ja w was. Mający przykazania me i strzegący je, ten jest miłujący mnie. Zaś miłujący mnie umiłowany będzie przez Ojca mego, i ja miłować będę go i uczynię widzialnym mu siebie. Mówi mu Juda, nie Iskariota: Panie, [i] co stało się, że nam masz czynić widzialnym siebie i nie światu? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli ktoś będzie miłować mnie, słowa mego strzec będzie i Ojciec mój miłować będzie go, i do niego przyjdziemy i (za)mieszkanie u niego uczynimy”. (Według Jana 14, 18 - 23)

„Lecz szukajcie królestwa jego, a to dołożone będzie wam. Nie bój się, mała trzódko, bo spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie (te co są) wasze, i dajcie (jako) jałmużnę. Uczyńcie sobie trzosy nie starzejące się, skarb niewyczerpany w niebiosach, gdzie kradnący nie zbliża się ani mól niszczy. Gdzie bowiem jest skarb twój tam i serce twe będzie. Niech będą wasze biodra opasane i lampki palące się. I wy podobni ludziom oczekującym pana swego, kiedy powróci z wesela, aby (gdy przyjdzie) i (gdy zapuka), zaraz otworzyliby mu. Szczęśliwi słudzy owi, których przyszedłszy pan znajdzie czuwających. Amen mówię wam, że opasze się i ułoży (przy stole) ich i obchodząc służyć będzie im”. (Według Łukasza 12, 31 - 37)

„I służebna zobaczywszy go, zaczęła znowu mówić obok stojącym, że: Ten z nich jest. On zaś znowu wypierał się. I po małej (chwili) znów obok stojący mówili Piotrowi: Prawdziwie z nich jesteś, i bowiem Galilejczyk jesteś. On zaś zaczął zaklinać i przysięgać, że: Nie znam człowieka tego, (o) którym mówicie. I zaraz po (raz) drugi kogut zawołał. I przypomniał sobie Piotr rzecz, jak powiedział mu Jezus, że: Zanim kogut zawoła dwakroć, trzykroć mnie wyprzesz się. I rzuciwszy się płakał”. (Według Marka 14, 69 - 72)

„I usłyszawszy uczniowie padli na twarz ich i przestraszyli się bardzo. I podszedł Jezus, i dotknąwszy ich powiedział: Podnieście się i nie bójcie się. Podniósłszy zaś oczy ich nikogo (nie) zobaczyli, jeśli nie samego Jezusa jedynie. I (gdy schodzili) oni z góry, przykazał im Jezus mówiąc: Nikomu (nie) opowiecie wizji, aż (kiedy) Syn Człowieka z martwych podniesie się. I zaczęli dopytywać się go uczniowie mówiąc: Dlaczego więc uczeni w piśmie mówią, że Eliasz ma przyjść najpierw?” (Według Mateusza 17, 6 - 10)

„Wierzcie mi, że ja w Ojcu i Ojciec we mnie. Jeśli zaś nie, z powodu dzieł tych wierzcie. Amen, amen mówię wam, wierzący we mnie dzieła, które ja czynię, i on uczyni, i większe (od) tych uczyni, bo ja do Ojca wyruszam. I to, (o) co poprosicie w imię me, to uczynię, aby wsławiony został Ojciec w Synu. Jeśli (o) coś poprosicie mnie w imię me, ja uczynię. Jeśli miłować będziecie mnie, przykazań moich strzec będziecie. I ja poproszę Ojca i innego pocieszyciela da wam, aby z wami na wiek był, ducha prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo nie widzi go ani zna. Wy znacie go, bo u was pozostaje i w was będzie”. (Według Jana 14, 11 - 17)

„Kto zaś z was martwiąc się może do wzrostu jego dołożyć łokieć? Jeśli więc ani nawet bardzo mało możecie, dlaczego o pozostałe martwicie się? Zauważcie lilie, jak wzrastają. Nie trudzą się ani przędą; mówię zaś wam, nawet nie Salomon w całej chwale jego odział się jak jedna (z) tych. Jeśli zaś w polu trawę, będącą dzisiaj i jutro w piec rzucaną, Bóg tak ubiera, ile bardziej was, małej wiary? I wy nie szukajcie, co zjecie i co wypijecie, i nie bądźcie niespokojni. Tego bowiem wszystkiego narody świata poszukują. Wasz zaś Ojciec wie, że potrzebujecie tych”. (Według Łukasza 12, 25 - 30)