To, co wydaje się być zbiegiem okoliczności - staje się miejscem osobistego powołania Mk 1, 16 – 17 „Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szyfonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi”.

Pustynia owocuje głoszeniem Ewangelii Mk 1, 14 – 15 „Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!”

Kiedy wychodzisz na pustynię pamiętaj, że mogą cię spotkać najróżniejsze pokusy Mk 1, 13 „Czterdzieści  dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu”.

Po wielkich doświadczeniach duchowych przychodzi czas na pustynię Mk 1, 12 „Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię”.

Ojciec w czasie chrztu Jezusa potwierdza misję syna Mk 1, 10 – 11 „W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”.

Jezus przyjmując chrzest nie wyznaje swoich grzechów, bo ich nie ma Mk 1, 9 „W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie”.

Chrzest w Duchu Świętym pochodzi od samego Jezusa Mk 1, 8 „Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym”.

Jan dobrze wie kim dla niego jest Jezus Mk 1, 7 „I tak głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów”.

Życie proroków często odbiega w stroju i zachowaniu od normy Mk 1, 6 „Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym”.

Kiedy zaczynamy głosić Ewangelię - pojawiają się tłumy Mk 1, 5 „Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy”.