Z Dzienniczka św. s. Faustyny (2919)
Z „Dzienniczka” św. s. Faustyny – godz. 15:00
Codziennie w Godzinie Miłosierdzia otrzymasz wybrany fragment z „Dzienniczka” św. siostry Faustyny Kowalskiej.
np. „Kiedy czuję, że cierpienie przechodzi siły moje, wtenczas uciekam się do Pana w Najświętszym Sakramencie, a głębokie milczenie jest mową moją do Pana”. (73)
„W pewnej chwili powiedział mi Jezus: Nie dziw się temu, że jesteś nieraz niewinnie posądzana, Ja z miłości ku tobie wpierw wypiłem ten kielich cierpień niewinnych.” (289)
„Najszczęśliwsze chwile dla mnie, to kiedy pozostaję sam na sam z Panem moim. W tych chwilach poznaję wielkość Boga i nędzę własną”. (289)
„Wiekuisty Boże, Ty tylko Jeden głębię mej duszy napełnić możesz”. (288)
„O, jak gorąco pragnę Cię kochać każdym uderzeniem serca mego. Nie wystarcza mi obszar ziemi, za małe jest niebo, a niczym przestworza. Ty jeden mi tylko wystarczasz.” (288)
„Tyś Pan Zastępów Nieba, a tak się zniżasz do nędznego stworzenia”. (288)
„O Boże wielki, podziwiam dobroć Twoją”. (288)
„Z łaską Bożą dusza może przejść przez największe trudności zwycięsko”. (287)
„Cokolwiek czynię, nie liczę na własne siły, ale na łaskę Bożą”. (287)
„Mój Jezu, nie cofnę się z pola walki, chociaż mi pot śmiertelny zrosi czoło, nie wypuszczę miecza z ręki, aż spocznę u stóp Trójcy Świętej”. (287)
„Jezu mój, kiedy patrzę na to życie dusz, spostrzegam, że wiele służy Ci z pewnym niedowierzaniem. I w pewnych chwilach, zwłaszcza, kiedy jest sposobność do okazywania miłości Bogu, to właśnie widzę, jak wtenczas uciekają te dusze z pola walki. I rzekł do mnie Jezus w pewnej chwili: Czy i ty, dziecię Moje, tak chcesz postępować?” (287)