Nawet uczniowie nie we wszystkich sytuacjach rozpoznają Jezusa Mt 14, 26 „Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli”.

Jezus przyszedł do uczniów między trzecią, a szóstą rano naszego czasu Mt 14, 25 „Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze”.

Apostołowie doświadczyli miotania falami z powodu nie dopłynięcia na drugi brzeg, o co prosił Jezus Mt 14, 24 „Łódź zaś była już sporo stadiów oddalona od brzegu, miotana falami, bo wiatr był przeciwny”.

Kiedy Jezus wyznacza zadanie uczniom ukazuje, że czasem Jego misja jest inna Mt 14, 23 „Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał”.

Jezus daje konkretne wskazania swoim uczniom Mt 14, 22 „Zaraz też przynaglił uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzili Go na drugi brzeg, zanim odprawi tłumy”.

Jezus hojnie rozdaje Mt 14, 20 – 21 „Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci”.

Jezus daje sposób, jak nasycić tłumy Mt 14, 19 "Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby, dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom".

To, co dla człowieka jest niczym, dla Boga posłuży za uczynienie cudu Mt 14, 17 "Odpowiedzieli Mu: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb".

Jezus uczy nas (jeśli chcemy być tak, jak On) zaradzać sytuacjom niemożliwym Mt 14, 16 „Lecz Jezus im odpowiedział: Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!”

Uczniowie wiele razy myślą na sposób świata (po ludzku) Mt 14, 15 „A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!”.