„Amen mówię wam, że wszystko zostanie odpuszczone synom ludzi, zgrzeszenia i bluźnierstwa, ile by zbluźnili. Który zaś zbluźniłby względem Ducha Świętego nie ma odpuszczenia na wiek, ale winien jest wiecznego zgrzeszenia”. (Według Marka 3, 28 – 29)

„Licznych bowiem uzdrowił, tak że (napadali) go, aby go dotknęli, jacy mieli dolegliwości”. (Według Marka 3, 10)

„I mówił im: Szabat z powodu człowieka stał się, a nie człowiek z powodu szabatu. Tak że panem jest Syn Człowieka i szabatu”. (Według Marka 2, 27 – 28)

„I nikt (nie) leje wina młodego w bukłaki stare jeśli zaś nie, rozerwie wino bukłaki, i wino jest stracone i bukłaki ale wino młode w bukłaki nowe”. (Według Marka 2, 22)

„Mówi matka jego sługom: To, co powie wam, uczyńcie”. (Według Jana 2, 5)

„I przechodząc zobaczył Lewiego, (tego co) Alfeusza, siedzącego na cle, i mówi mu: Towarzysz mi.. I wstawszy zaczął towarzyszyć mu”. (Według Marka 2, 14)

„Aby zaś wiedzieliście, że władzę ma Syn Człowieka odpuszczać grzechy na ziemi mówi paralitykowi: Tobie mówię, podnieś się, zabierz matę twą i odejdź do domu twego”. (Według Marka 2, 10 – 11)

„I przychodzi do niego trędowaty prosząc go [i na kolana padając], i mówiąc mu, że: Jeżeli zechciałbyś, możesz mnie oczyścić. I zlitowawszy się wyciągnąwszy rękę jego dotknął i mówi mu: Chcę, zostań oczyszczony. I zaraz odszedł od niego trąd, i został oczyszczony”. (Według Marka 1, 40 – 42)

„Zaś teściowa Szymona leżała gorączkując i zaraz mówią mu o niej. I podszedłszy podniósł ją chwyciwszy (za) rękę. I opuściła ją gorączka, i służyła im”. (Według Marka 1, 30 – 31)

„I zdumiewali się z powodu nauki jego, był bowiem nauczający ich jak władzę mający i nie jak uczeni w piśmie”. (Według Marka 1, 22)