– Chciałabym coś praktycznego do pokoju dziecięcego – mówi kobieta w sklepie z dywanami.
– A ile pani ma dzieci?
– Sześcioro.
– Ja mam piątkę i wydaje mi się, że najpraktyczniejszy byłby asfalt.
Ps. Wychowanie kilkorga dzieci to prawdziwe wyzwanie.

Mama woła dziecko na podwórku:
– Jasiu do domu!
– A co?! Spać mi się chce?
– Nie! Głodny jesteś!
Ps. Często rodzicom wydaje się, że znają wszystkie potrzeby swoich dzieci, i może być to bardzo krzywdzące.

– No, córeczko, pokażmy, jak się ładnie nauczyłaś nazw miesięcy:
– Sty…?
– Czeń!
– Lu…?
– Ty!
– A dalej sama!
– Rzec, cień, aj, wiec, piec, pień, sień, nik, pad i dzień!
Ps. I kto powiedział, że za takie nauczenie nazw miesięcy nie należy postawić szóstki.

– Oho, chyba zaraz będzie obiad – mówi mąż.
– Skąd wiesz? – pyta z kuchni żona.
– Czuję znajomy zapach spalenizny!
Ps. Gdy mąż i żona potrafią żartować na takim poziomie, to zawsze można zamówić pizzę.

– Zosiu, dlaczego twoja córka zamierza studiować drugi fakultet?!
– Bo na pierwszym nie znalazła męża.
Ps. Trudno o pasję do wykonywania zawodu, jak na studia idzie się w poszukiwaniu męża.

– Grzesiek, a czemu, zamiast jeździć tym nowo kupionym samochodem, zamykasz się z nim całymi dniami w garażu i demontujesz wszystkie elementy?!
– Bo poprzedni właściciel przyznał, że włożył w niego 20 000 zł!
Ps. Kiedy wkładasz w coś 20 tys. zł, musisz liczyć się z tym, że będziesz sprawdzany.

Dyrektor do pracowników:
– Zbliża się jubileusz naszej firmy. Trzeba go zorganizować tak, żeby cała Warszawa o nim mówiła, lecz z minimalnymi kosztami. Zarządowi zależy, żeby jubileusz wam, pracownikom, przyniósł wiele radości. Są jakieś pomysły?
– Tak! Musi pan, prezesie, skoczyć z Pałacu Kultury. Cały Warszawa będzie o tym mówić, koszt niewielki, a jakie zadowolenie pracowników…
Ps. Jeżeli pracownicy mogą tak żartować z prezesem, to może świadczyć tylko o dobrych relacjach.

– A co tam słychać u pani syna? Podobno też wyjechał?
– Tak, siedzi w Anglii. Otworzył sklep jubilerski.
– Zdolny chłopak! Jak mu się to udało?
– A co pani taka dociekliwa?
– Chciałabym wiedzieć.
– Zwyczajnie, łomem. Dlatego teraz tam siedzi.
Ps. I niech ktoś powie, że matka nie będzie bronić swojego syna.

Rozmowa kwalifikacyjna:
– Proszę opowiedzieć coś więcej o sobie.
– Wolałbym nie, ponieważ naprawdę zależy mi na tej pracy.
Ps. I niech ktoś powie, że szczerość nie jest przydatna.

Ilu potrzeba mężczyzn by wkręcić żarówkę?
– Pięciu. Jednego, by ją wkręcił, czterech pozostałych żeby słuchali jak się tym chwali.
Ps. A jednak coś w tym jest, że mężczyzna długo pozostaje pod wrażeniem, jakie zrobił na kobiecie.