„Od Maryi uczymy się jeszcze jednej bardzo ważnej rzeczy: nigdy nie czuć się lepszymi od innych, ale umieć być blisko tych, którzy błądzą i nie chcą zauważyć, że powinni tak, a nie inaczej postępować, którzy nie chcą się spotkać z prawdą. A czasami my same właśnie takie jesteśmy. Do Maryi możemy przychodzić z cierpieniem ciała i duszy”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Kobieta ma taką niesamowitą wrażliwość, by być przy człowieku cierpiącym, ona natychmiast czuje złamane, zranione serce”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Ta zdolność typowo kobieca – towarzyszenia w cierpieniu fizycznym, psychicznym, duchowym czy moralnym jest zdolnością wyprowadzania drugiego z ciemności nocy ku nadziei poranka”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Czułość możemy komunikować na trzy sposoby: naszym spojrzeniem, słowami i gestami. Gestami, które przyjmują i mówią ‘dobrze, że jesteś’, takimi jak: podanie dłoni, trzymanie za rękę, poklepanie po ramieniu, pogłaskanie po policzku, ucałowanie, przytulenie. Takie gesty mówią drugiej osobie, jak bardzo jest dla nas ważna, jak bardzo jest potrzebna w naszym życiu i jak wiele chcemy jej dać. Kiedy drugi człowiek czuje się przyjęty i otoczony troską – otwiera się nad nim niebo”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Czułość możemy komunikować na trzy sposoby: naszym spojrzeniem, słowami i gestami. Tonem głosu spokojnym, kojącym, pewnym siebie, który uspokaja i dodaje odwagi”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Czułość możemy komunikować na trzy sposoby: naszym spojrzeniem, słowami i gestami. Spojrzeniem dobrym, ciepłym, życzliwym, radosnym, które nie ocenia, nie podejrzewa, nie oskarża”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Kobieta poprzez swoją wrażliwość serca i czułość otwiera niebo nad człowiekiem cierpiącym i potrzebującym. A tej czułości tak bardzo dziś potrzebuje człowiek i świat. Czułość nie jest czułostkowością czy tkliwością. Czułość to ciepło i odwaga bycia blisko, z poszanowaniem granic swoich i drugiego człowieka”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Potrafimy ‘ugościć’ w swoich myślach i uczuciach drugiego człowieka i ta uważność na wnętrze przejawia się także w tym, co zewnętrzne. Kobieta potrafi fantastycznie tworzyć klimat domu, serdeczności, ciepła, gościnności, przyjęcia. Rozkwita, kiedy inni czują się przy niej kochani, przyjęci, ugoszczeni, zauważeni, wtedy i ona sama promienieje szczęściem.
A na ile ty już jesteś otwartym domem dla tych, którzy cię potrzebują? Spróbuj o tym porozmawiać z Maryją”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„Kobieta ze swojej natury jest domem, dlatego może tworzyć środowisko domu. Kobieta jest przestrzenią przyjmującą – gościnną. Żona najpierw w swoim sercu, a potem w ciele, w akcie małżeńskim, przyjmuje mężczyznę. Następnie przez dziewięć miesięcy staje się domem dla swoich dzieci. Każda kobieta w swoim sercu nosi osoby, które kocha, ich radości i udręki”. „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP

„A w jaki sposób ty przeżywasz swoje chrześcijańskie życie? Czy jesteś świadoma tego, że Bóg jest w tobie, że jest ci tak bardzo bliski, że ciebie słucha? Czy jesteś świadoma tego, że twoje piękno jest dzisiaj potrzebne światu, aby głosić piękno, dobroć i chwałę Boga? Czym dla ciebie jest modlitwa? Czymś trudnym, nużącym czy fascynującą przygodą poznawania Tego, który tak bardzo cię kocha?” „Kobieta w pełni szczęśliwa”, s. Anna Maria Pudełko AP