„Słowo bowiem krzyża (dla) dających się gubić głupotą jest, zaś (dla) dających się zbawiać, dla nas, mocą Boga jest. Jest napisane bowiem: Zgubię mądrość mądrych i zrozumienie rozumnych odrzucę. Gdzie mądry? Gdzie uczony w piśmie? Gdzie badacz wieku tego? Czyż nie uczynił głupią Bóg mądrość świata? Skoro bowiem w mądrości Boga nie poznał świat przez mądrość Boga, upodobał sobie Bóg przez głupotę ogłaszania zbawić wierzących”. (Do Koryntian I 1, 18 – 21)

„Zachęcam zaś was, bracia, przez imię Pana naszego, Jezusa Pomazańca, aby to samo mówiliście wszyscy, i nie były w was rozłamy, (aby) byliście zaś wydoskonaleni w tej samej myśli i w tym samym mniemaniu. Zostało ujawnione bowiem mi o was, bracia moi, przez (tych) Chloe, że spory w was są. Mówię zaś to, że każdy (z) was mówi: Ja jestem Pawła; Ja zaś Apollona; Ja zaś Kefasa; Ja zaś Pomazańca. Rozczłonkowany jest Pomazaniec? Czy Paweł został ukrzyżowany za was, lub w imię Pawła zostaliście zanurzeni? Dziękuję [Bogu], że nikogo (z) was zanurzyłem z wyjątkiem Kryspusa i Gajusa, aby nie ktoś powiedział, że w moje imię zostaliście zanurzeni. Zanurzyłem zaś także Stefanasa dom; w końcu nie wiem, czy kogoś innego zanurzyłem. Nie bowiem wysłał mię Pomazaniec zanurzać, ale głosić dobrą nowinę, nie przez mądrość słowa, aby nie został uczyniony pustym krzyż Pomazańca”. (Do Koryntian I 1, 10 – 17)

„Dziękuję Bogu memu każdej chwili za was z powodu łaski Boga, (tej) danej wam w Pomazańcu Jezusie, że w wszystkim zostaliście ubogaceni w Nim, w każdym słowie i każdym poznaniu, jak świadectwo Pomazańca zostało umocnione w was, tak że wy nie być słabszymi w żadnym darze, wyczekujący objawienia Pana naszego Jezusa Pomazańca, który także umocni was do końca, nieobwinionych w dniu Pana naszego, Jezusa [Pomazańca]. Wierny Bóg, przez którego zostaliście powołani do wspólnoty Syna Jego, Jezusa Pomazańca, Pana naszego”. (Do Koryntian I 1, 4 – 9)

„Paweł, powołany wysłannik Pomazańca Jezusa przez wolę Boga, i Sostenes, brat, (społeczności) wywołanych Boga, będącej w Koryncie, uświęconym w Pomazańcu Jezusie, powołanym świętym, razem z wszystkimi przywołującymi imię Pana naszego, Jezusa Pomazańca, w każdym miejscu, ich i naszego; łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i Pana, Jezusa Pomazańca”. (Do Koryntian I 1, 1 – 3)

„[Zaś mogącemu was utwierdzić według dobrej nowiny mej i ogłaszania Jezusa Pomazańca, według objawienia tajemnicy (dla) czasów wiecznych trzymanej w milczeniu, uczynionej widoczną zaś teraz poprzez pisma prorocze według rozkazu wiecznego Boga, ku posłuszeństwu wiary względem wszystkich pogan danej do poznania, jedynemu mądremu Bogu poprzez Jezusa Pomazańca, Temu chwała na wieki; amen]”. (Do Rzymian 16, 25 – 27)

„Pozdrawia was Tymoteusz, współpracownik mój, i Lucjusz, i Jazon, i Sozypater, krewni moi. Pozdrawiam was ja, Tercjusz, (ten) (który napisałem) (ten) list, w Panu. Pozdrawia was Gajus, goszczący mię i całą (społeczność) wywołanych. Pozdrawia was Erast, szafarz miasta, i Kwartus, brat”. (Do Rzymian 16, 21 – 23)

„Zachęcam zaś was, bracia, (by) baczyć (na tych) poróżnienia się i obrazy wbrew nauce, której wy nauczyliście się, czyniących, i odchylajcie się od nich; bo tacy Panu naszemu, Pomazańcowi nie służą, ale swojemu brzuchowi, i poprzez łagodne mówienia i wysławiania zwodzą serca nie znających zła. Bo wasze posłuszeństwo do wszystkich doszło; z powodu was więc raduję się, chcę zaś, (by) wy mądrymi być względem dobra, nietkniętymi zaś względem zła. Zaś Bóg pokoju zetrze szatana pod nogami waszymi w szybkości. Łaska Pana naszego, Jezusa, z wami”. (Do Rzymian 16, 17 – 20)

„Pozdrówcie Ampliata, umiłowanego mego w Panu. Pozdrówcie Urbana, współpracownika naszego w Pomazańcu, i Stachyra, umiłowanego mego. Pozdrówcie Apellesa, wypróbowanego w Pomazańcu. Pozdrówcie (tych) z (tych) Arystobula. Pozdrówcie Herodiona, krewnego mego. Pozdrówcie (tych) z (tych) Narcyza, będących w Panu. Pozdrówcie Tryfenę i Tryforę, trudzące się w Panu. Pozdrówcie Persydę umiłowaną, która wielce utrudziła się w Panu. Pozdrówcie Rufusa, wybranego w Panu, i matkę jego i moją. Pozdrówcie Asynkryta, Flegonta, Hermesa, Patrobę, Hermasa i (tych) razem z nimi braci. Pozdrówcie Filologa i Julię, Nereusza i siostrę jego, i Olimpasa, i (tych) razem z nimi wszystkich świętych. Pozdrówcie jedni drugich przez ukochanie święte. Pozdrawiają was (społeczności) wywołanych wszystkie Pomazańca”. (Do Rzymian 16, 8 – 16)

„Pozdrówcie Pryskę i Akwilę, współpracowników mych w Pomazańcu Jezusie, którzy za duszę mą swoją szyję podsunęli, którym nie ja jedyny dziękuję, ale i wszystkie (społeczności) wywołanych pogan, i (tę) w domu ich (społeczność) wywołanych. Pozdrówcie Epeneta, umiłowanego mego, który jest pierwociną Azji dla Pomazańca. Pozdrówcie Marię, która wielce utrudziła się dla was. Pozdrówcie Andronika i Juniasa, krewnych mych i współjeńców mych, kórzy są znaczni wśród wysłanników, którzy i przede mną stali się w Pomazańcu”. (Do Rzymian 16, 3 – 7)

„Polecam zaś wam Febę, siostrę naszą, będącą [i] sługą (społeczności) wywołanych, (tej) w Kenchrach, aby ją przyjęlibyście w Panu w sposób godny świętych, i stanęlibyście przy niej, w jakiej was potrzebowałaby sprawie, i bowiem ona opiekunką wielu stała się i mnie samego”. (Do Rzymian 16, 1 – 2)