„Uczyniłem widocznym twe imię ludziom, których dałeś mi ze świata. Twoi byli i mi ich dałeś, i słowo twe ustrzegli. Teraz poznali, że wszystko, ile dałeś mi, od ciebie jest. Bo słowa, które dałeś mi, dałem im, i oni wzięli i poznali prawdziwie, że od ciebie wyszedłem, i uwierzyli, że ty mnie wysłałeś. Ja co do nich proszę. Nie co do świata proszę, ale co do których dałeś mi, bo twoi są, i moje wszystko twoje jest i twoje moje, i jestem wsławiony w nich”. (Według Jana 17, 6 – 10)