„Ukrzyżowawszy zaś go rozdzielili sobie szaty jego, rzucając los. I siedząc strzegli go tam. I nałożyli ponad głową jego oskarżenie jego wypisane: Ten jest Jezus, król Judejczyków. Wtedy krzyżowani są z nim dwaj rozbójnicy, jeden z prawej i jeden z lewej. Zaś przechodzący bluźnili mu poruszając głowami ich i mówiąc: Obalający przybytek i w trzy dni budujący, uratuj siebie, jeśli synem jesteś Boga, [i] zejdź z krzyża. Podobnie i arcykapłani kpiący z uczonymi w piśmie i starszymi mówili: Innych uratował sam siebie nie może uratować. Królem Izraela jest, niech zejdzie teraz z krzyża i uwierzymy w niego. Polegał na Bogu, niech wyrwie teraz, jeśli chce go. Powiedział bowiem, że: Boga jestem synem. Zaś tak samo i rozbójnicy razem ukrzyżowani z nim lżyli go”. (Według Mateusza 27, 35 – 44)