„Mówię bowiem poprzez łaskę daną mi każdemu będącemu wśród was, (by) nie ponad miarę myśleć oprócz (tego), co trzeba myśleć, ale myśleć ku zachowywać rozsądek, każdemu jak Bóg przydzielił miarę wiary. Tak jak bowiem w jednym ciele wiele członków mamy, (te) zaś członki wszystkie nie to samo mają dokonanie, tak liczni jednym ciałem jesteśmy w Pomazańcu, (tak) zaś co do jednego jedni drugich członkami. Mając zaś dary według łaski, (tej) danej nam, różne, czy to prorokowanie według proporcji wiary, czy to służbę w służbie, czy to nauczający w nauce, czy to zachęcający w zachęcie, przekazujący w prostocie, stawiany na czele w gorliwości, litujący się w wesołości, Miłość nieobłudna. Brzydzący się niegodziwością, łączący się z dobrem; kochaniem braci ku jedni drugim tkliwi, szacunkiem jedni drugich wyprzedzający, gorliwością nie dokuczliwi, duchem wrzący, Panu służący, nadzieją radujący się, (w) utrapieniu będący wytrwali, (przy) modlitwie trwający niezłomnie, potrzeb świętych będący wspólnikami, gościnność ścigający”. (Do Rzymian 12, 3 – 13)