„Gdyż co uczynią (ci) zanurzający się za martwych? Jeśli całkowicie martwi nie są wskrzeszani, dlaczego i zanurzają się za nich? Dlaczego i my narażamy się cały czas? Co dzień umieram, na (tę) waszą dumę, [bracia,] którą mam w Pomazańcu Jezusie, Panu naszym! Jeśli na wzór niewolnika walczyłem z dzikimi zwierzętami w Efezie, jaka mi korzyść? Jeśli martwi nie są wskrzeszani, zjedzmy i wypijmy, jutro bowiem umieramy”. (Do Koryntian I 15, 29 – 32)