„Niewolnicy, bądźcie posłuszni (tym) według ciała panom, z bojaźnią i drżeniem w prostocie serca waszego jak Pomazańcowi, nie w służbie dla oka jak przypochlebiającym się ludziom, ale jak niewolnicy Pomazańca czyniący wolę Boga z duszy, z życzliwością służący, jak Panu i nie ludziom, wiedzący, że każdy, jeśli coś uczyni dobrego, to dostanie od Pana, czy to niewolnik, czy to wolny. I panowie, (to) samo czyńcie względem nich, porzucając groźbę, wiedząc, że i ich, i wasz Pan jest w niebiosach, i branie według twarzy nie jest u Niego”. (Do Efezjan 6, 5 – 9)