„Ten bowiem Melchizedek, król Szalemu, kapłan Boga Najwyższego, wyszedłszy na spotkanie z Abrahamem, wracającym po rozbiciu królów, i pobłogosławiwszy go, któremu i dziesięcinę z wszystkich przydzielił Abraham, najpierw tłumaczony (jako) król sprawiedliwości, następnie zaś i król Szalemu, to jest król pokoju, będący bez ojca, będący bez matki, niezdolny do podania rodowodu, ani początek dni, ani życia koniec mający, upodobniony zaś (do) Syna Boga, trwa (jako) kapłan na ciągłe”. (Do Hebrajczyków 7, 1 – 3)