„I po to przymierza nowego pośrednikiem jest, żeby, (gdy) śmierć (stała się) ku odkupieniu (od tych) w pierwszym przymierzu przestępstw, obietnicę wzięliby powołani wiecznego dziedziczenia. Gdzie bowiem testament, śmierć koniecznością, (by) być spodziewaną, (tego) (który zarządził); testament bowiem przy martwych mocny, gdyż nigdy (nie) okazuje siły, gdy żyje (ten), (który zarządził)”. (Do Hebrajczyków 9, 15 – 17)