„Mając więc, bracia, otwartość do wejścia Świętych w krwi Jezusa, które odnowił (dla) nas (jako) drogę nową i żywą przez zasłonę, to jest (przez) ciało Jego, i kapłana wielkiego nad domem Boga, podchodźmy z prawdziwym sercem w pełni wiary, skropiwszy sobie serca z sumienia niegodziwego i umywszy sobie ciało wodą czystą; zatrzymujmy wyznanie nadziei nie odchylające się, wierny bowiem (Ten), (który obiecał); i oglądajmy jedni drugich ku wyostrzaniu miłości i pięknych czynów, nie pozostawiając zebrania się siebie samych, jak zwyczajem (dla) niektórych, ale zachęcając, i o tyle bardziej, o ile widzicie zbliżający się dzień”. (Do Hebrajczyków 10, 19 – 25)