„Według wiary umarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka je zobaczywszy i pozdrowiwszy, i przyznawszy, że cudzoziemcami i obcokrajowcami są na ziemi; (ci) bowiem tak mówiący czynią widzialnym, że ojczyzny poszukują. I jeśli (o) tej wzmiankowaliby, z której wyszli, mieliby czas zawrócić; teraz zaś lepszej sięgają, to jest niebieskiej. Dlatego nie wstydzi się z powodu nich Bóg (jako) Bóg być przywoływanym ich, przygotował bowiem im miasto”. (Do Hebrajczyków 11, 13 – 16)