„Patrzcie, aby nie odsunęlibyście od siebie Mówiącego; jeśli bowiem tamci nie wymknęli się na ziemi, wyprosiwszy się od otrzymującego wyrocznię, wiele bardziej my, (ci) (od Tego) z niebios (którzy odwracamy się); którego głos ziemią zachwiał wtedy, teraz zaś obwieścił mówiąc: Jeszcze raz ja wstrząsnę nie jedynie ziemią, ale i niebem. To zaś Jeszcze raz ujawnia chcianych przemieszczenie jako uczynionych, aby pozostałyby nie chwiane. Dlatego królestwo niezachwiane przyjmując miejmy łaskę, przez którą służylibyśmy w sposób bardzo podobający się Bogu z pobożnością i lękiem; i bowiem Bóg nasz ogniem trawiącym”. (Do Hebrajczyków 12, 25 – 29)