„Ci zaś, jak nierozumne istoty żywe, zrodzone zgodnie z naturą ku schwytaniu i zniszczeniu, w czym nie rozeznają się krzywdząco mówiąc, w zniszczeniu tych samych i zniszczeni zostaną, doznając niesprawiedliwości (jako) zapłatę niesprawiedliwości; (za) przyjemność uznający (tę) w dzień rozpustę; plamy i hańby oddające się rozpuście ich, wspólnie ucztując z wami; oczy mający napełnione cudzołożnicą i niepowstrzymane (od) grzechu; łowiący na przynętę dusze nie postawione mocno; serce wyćwiczone (w) zachłanności mający; przekleństwa dzieci; pozostawiając prostą drogę, zabłąkali się, uległszy drodze Balaama, (syna) Bosora, który zapłatę niesprawiedliwości umiłował, zawstydzenie zaś miał (za) swoje przekroczenie prawa: bydlę spod jarzma, bez głosu, przez człowieka głos przemówiwszy, powstrzymało proroka odejście od rozsądku”. (Piotra II 2, 12 – 16)