„…darowawszy nam wszystkie występki, starłszy (ten) na nas rękopis (na rzecz) postanowień, który był przeciwny nam, i go usunął ze środka, przybiwszy gwoździem go (do) krzyża”. (Do Kolosa 2, 13 b – 14)

„Oni zaś napełnili się bezmyślnością i rozmawiali (między) sobą, co mogliby uczynić Jezusowi”. (Według Łukasza 6, 11)

„I odpowiadając do nich rzekł Jezus: Ani to przeczytaliście, co uczynił Dawid, kiedy zgłodniał on i ci z nim [będący]?” (Według Łukasza 6, 3)

„To zaś (gdy) on (wymyślił), oto zwiastun Pana we śnie ukazał się mu, mówiąc: Józefie synu Dawida, nie bój się przyjąć Mariam”. (Według Mateusza 1, 20 a)

„Jak zaś przestał (mówić), powiedział do Szymona: Odpłyń na głębię i spuśćcie sieci wasze na połów”. (Według Łukasza 5, 4)

„(Gdy stał się) zaś dzień, wyszedłszy wyruszył na puste miejsce. I tłumy poszukiwały go, i przyszli do niego”. (Według Łukasza 4, 42 a)

„I stało się zdumienie na wszystkich, i rozmawiali do siebie mówiąc: Co (za) słowo to, że we władzy i mocy nakazuje nieczystym duchom i wychodzą?” (Według Łukasza 4, 36)

„… i rozwinąwszy zwój znalazł miejsce, gdzie było napisane: Duch Pana na mnie, (z) tego (powodu że) namaścił mnie (by) ogłosić dobrą nowinę biednym…” (Według Łukasza 4, 17 b – 18 a)

„Zachęcam więc was, bracia, poprzez litość Boga, (by) postawić ciała wasze (jako) ofiarę żyjącą, świętą, bardzo podobającą się Bogu, (tę) związaną ze słowem służbę waszą”. (Do Rzymian 12, 1 )

„Zachęcamy zaś was, bracia, (by) obfitować bardziej, i uważać za szacowne być cichym, i działać swoje, i pracować [swoimi] rękami waszymi, jak wam nakazaliśmy”. (Do Tesaloniczan 4, 10 b – 11)