„wiedząc, że (to) wypróbowanie waszej wiary sprawia wytrwałość; (ta) zaś wytrwałość dzieło dojrzałe niech ma, aby bylibyście dojrzali i w pełni wyposażeni, w niczym (nie) odczuwający braku”. (Jakuba 1, 3 – 4)

„Czy to więc jecie, czy to pijecie, czy to coś czynicie, wszystko ku chwale Boga czyńcie”. (Do Koryntian I 10, 31)

„Lituję się nad tłumem, bo już dni trzy pozostają przy mnie i nie mają, co zjedliby. I jeśli oddaliłbym ich poszczących do domu ich, osłabną na drodze. I niektórzy (z) nich z daleka przybyli”. (Według Marka 8, 2 – 3)

„I (gdy wyszli) oni z łodzi zaraz rozpoznawszy go obiegli całą krainę ową i zaczęli na matach źle (się) mających obnosić, gdzie słyszeli, że jest”. (Według Marka 6, 54 – 55)

„Jeśli bowiem głoszę dobrą nowinę, nie jest mi chlubą; (jako) konieczność bowiem (na) mnie leży; biada bowiem mi jest, jeśli nie głosiłbym dobrej nowiny”. (Do Koryntian I 9, 16)

„I oto człowiek był w Jeruzalem, któremu imię Symeon, i człowiek ten sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela, i Duch był Święty na nim”. (Według Łukasza 2, 25)

„Zaś Jezus dosłyszawszy (to) słowo powiedziane, mówi przełożonemu synagogi: Nie bój się, jedynie wierz”. (Według Marka 5, 36)

„Odejdź do domu twego, do twoich, i oznajmij im, ile Pan ci uczynił i zmiłował się (nad) tobą. I odszedł, i zaczął głosić w Dekapolu, ile uczynił mu Jezus, i wszyscy dziwili się”. (Według Marka 5, 19 b – 20)

„Duch Pana na mnie, (z) tego (powodu że) namaścił mnie (by) ogłosić dobrą nowinę biednym, wysłał mnie ogłosić wziętym do niewoli uwolnienie, i ślepym przejrzenie, (by) odesłać złamanych w uwolnieniu”. (Według Łukasza 4, 18)

„Odszedł zaś Ananiasz i wszedł do domu. I położywszy na niego ręce powiedział: Szawle bracie, Pan wysłał mię, Jezus, (Ten), (który dał się zobaczyć) ci na drodze, którą przychodziłeś, żeby znowu zacząłbyś widzieć i zostałbyś napełniony Duchem Świętym”. (Dokonania wysłanników 9, 17)