„Nie bowiem z powodu Prawa obietnica Abrahamowi lub nasieniu jego, (że) dziedziczącym on być świata, ale z powodu usprawiedliwienia wiary”. (Do Rzymian 4, 13)

„Ten w dniach ciała Jego, błagania i prośby do mogącego zbawiać Go od śmierci wśród krzyku silnego i łez przyniósłszy i wysłuchawszy za pobożność, chociaż będąc Synem, nauczył się przez (te), które wycierpiał, posłuszeństwa”. (Do Hebrajczyków 5, 7 – 8)

„Z tłumu więc, usłyszawszy słowa te mówili: Ten jest prawdziwie prorokiem. Inni mówili: Ten jest Pomazańcem. Oni zaś mówili: Czy bowiem z Galilei Pomazaniec przychodzi?” (Według Jana 7, 40 – 41)

„Badacie pisma, bo wam zdaje się, w nich życie wieczne mieć. I one są świadczące o mnie. I nie chcecie przyjść do mnie, aby życie mieliście”. (Według Jana 5, 39 – 40)

„Po tym znajduje go Jezus w świątynni i powiedział mu: Oto zdrowy stałeś się. Już nie grzesz, aby nie gorsze ci coś stało się”. (Według Jana 5, 14)

„I jako Mojżesz wywyższył węża na pustkowiu, tak wywyższonym zostać trzeba Synowi Człowieka, aby każdy wierzący w niego miał życie wieczne”. (Według Jana 3, 14 – 15)

„Powiedział zaś i do jakichś polegających na sobie samych, że są sprawiedliwi, i za nic mających pozostałych, przykład ten: Ludzie dwaj weszli do świątyni pomodlić się, jeden faryzeusz i drugi poborca”. (Według Łukasza 18, 9 – 10)

„I Jezus zobaczywszy [go], że rozumnie odpowiedział, rzekł mu: Nie daleko jesteś od królestwa Boga”. (Według Marka 12, 34 a)

„Który jeśliby więc rozwiązał jedno (z) przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym nazwany będzie w królestwie niebios”. (Według Mateusza 5, 19 a)

„Wtedy podszedłszy Piotr powiedział mu: Panie, ilekroć zgrzeszy przeciw mnie brat mój i odpuszczę mu? Aż do siedmiokroć?” (Według Mateusza 18, 21)