Przychodzi pewien człowiek do lekarza: 
- Panie doktorze, nikt nie traktuje mnie poważnie. 
- Żartuje pan!

Ps. Czasem żartowanie, w przypadku „pożaru”, nie ułatwia zgaszenia go.

Pani na lekcji pyta dzieci: 
- Jakie macie zwierzątka w domu? 
- Ja mam kota - mówi Zuzia. 
- A ja mam psa- mówi Wojtek. 
Jasio mówi zadowolony: 
- A ja mam kurczaka w zamrażalniku!

Ps. Przeważnie to dzieci patrzą na świat dużo „szerzej”, niż dorośli.

Przychodzi gość do lekarza: 
- Panie doktorze, ugryzł mnie pies. 
- A był wściekły? 
- No, zadowolony to on nie był.

Ps. Trzeba mu wybaczyć - zwierzęta nie mają rozumu, więc też nie będą potrafiły „się zaczerwienić”.

Przychodzi kobieta do lekarza i mówi: 
- Jak mnie pan wyleczy, to chyba umrę ze szczęścia!

Ps. Mało motywujące odpowiedzi nie pomagają w podjęciu pomocy.

- Bardzo przepraszam, czy pani synek to ten, który nosi piasek w moim słomkowym kapeluszu? 
- Nie, mój właśnie sprawdza, czy pana radio działa pod wodą.

Ps. Nie upilnowane dzieci to dodatkowe trudności.

- Ale nudny program leci dziś w TV! - skarży się 95 letni dziadek Maxowi. 
- Dziadku, ty znów źle postawiłeś fotel i oglądasz akwarium.

- Widzę wnusiu, że znowu dałeś się nabrać.

Ps. Mając 95 lat, poczcie humoru wcale nie musi słabnąć.

Pijany facet siedzi w knajpie. 
Podchodzi do niego kelnerka i mówi: 
- Proszę pana, zamykamy. 
Na to pijak odpowiada: 
- Proszę, tylko nie trzaskajcie drzwiami!

Ps. Kiedy siedzisz w knajpie i na zamknięcie lokalu reagujesz w taki sposób, to wiedz, że już coś niedobrego się dzieje.

Jasiu chodził do szkoły bardzo brudny, więc jego nauczyciel napisał: 
- Jasiu nieładnie pachnie, Jasia trzeba umyć. 
Następnego dnia ojciec napisał w dzienniczku: 
- Jasiu nie jest do wąchania, Jasia trzeba uczyć.

Ps. Niektórzy rodzice nie pomagają w edukacji swoich dzieci.

Rozmowa dwóch klientów w sklepie: 
- Co się pan tak pcha na chama!? 
- A to człowiek wie na kogo się pcha?

Ps. Chamskie zachowanie najtrudniej zobaczyć u siebie.

Po roku studiów przyjeżdża do domu studentka i od progu woła: 
- Mamo, mam chłopaka! 
- Świetnie córeczko, a gdzie studiuje? 
- Ależ mamo, on ma dopiero dwa miesiące!

 Ps. Bez precyzyjnego nazywania rzeczywistości, to co wydaje się nam być bardzo dobre, może okazać się trochę szokujące.