„Panowie, sprawiedliwe i równość niewolnikom podawajcie, wiedząc, że i wy macie Pana w niebie. Modlitwie przy trwajcie niezłomnie, czuwając w niej w dziękowaniu, modląc się równocześnie i za nas, aby Bóg otwarł nam drzwi słowa, (żeby) powiedzieć tajemnicę Pomazańca, przez którą i jestem związany, aby uczyniłbym widoczną ją, jak trzeba ja powiedzieć. W mądrości postępujcie względem (tych) (z) zewnątrz, porę wykupując sobie. Słowo wasze każdej chwili w łasce, solą przyprawione, (żeby) wiedzieć jak trzeba wy jednemu każdemu odpowiadać”. (Do Kolosan 4, 1 – 6)

Jezus, stawiając pytania, także przez nie uczy swoich słuchaczy Łk 13, 18 „Mówił więc: Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać?”

„Tejże samej nocy wyszedł Anioł Pański i pobił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Rano, kiedy wstali, oto ci wszyscy byli martwymi ciałami. 36 Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz i odszedł. Wrócił się i pozostał w Niniwie. 37 A gdy oddawał pokłon w świątyni swego boga, Nisroka, [synowie jego], Adramelek i Sareser, zabili go mieczem, a sami zbiegli do kraju Ararat. Syn zaś jego, Asarhaddon, został w jego miejsce królem”.

„Niewolnicy, bądźcie posłuszni we wszystkim (tym) według ciała panom, nie w służbie dla oka jak przypochlebiający się ludziom, ale w prostocie serca, bojąc się Pana. Co jeśli czynilibyście, z duszy pracujcie, jak (dla) Pana i nie (dla) ludzi, wiedząc, że od Pana odbierzecie w zamian oddanie dziedzictwa. Dla Pana, Pomazańca, bądźcie niewolnikami; bo czyniący niesprawiedliwość dostanie, którą uczynił niesprawiedliwość, i nie jest branie według twarzy”. (Do Kolosan 3, 22 – 25)

Jezus często zawstydza. Jeśli chcemy Go naśladować – też powinniśmy się tego uczyć Łk 13, 17 „Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego”.

„Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta,
i z góry Syjon garstka ocalałych.
Zazdrosna miłość Pana tego dokona!
32 Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim:
Nie wejdzie on do tego miasta
ani nie wypuści tam strzały,
nie nastawi przeciw niemu tarczy
ani nie usypie przeciwko niemu wału.
33 Drogą, tą samą, którą przybył, powróci,
a do miasta tego nie wejdzie -
Wyrocznia Pana.
34 Otoczę opieką to miasto i ocalę je
przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida».”

„Kobiety, podporządkowujcie się mężom, jak jest stosowne w Panu. Mężowie, miłujcie żony i nie bądźcie gorzcy względem nich. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, to bowiem bardzo podobającym się jest w Panu. Ojcowie, nie rozjątrzajcie dzieci waszych, aby nie traciły ducha”. (Do Kolosan 3, 18 – 21)

Jezus czyniąc miłosierdzie wobec ludzi wykorzystuje to, co czyni, aby także uczyć tych, którzy widzą Jego działanie Łk 13, 15 – 16 „Pan mu odpowiedział: Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?”

„Drążyłem studnię i piłem
obce wody,
stopami nóg moich wysuszyłem
wszystkie rzeki Egiptu.
25 Czy nie słyszałeś?
Z dawna to przygotowałem.
Co ułożyłem od prastarych czasów,
to teraz w czyn wprowadzam.
Miałeś obrócić w stosy gruzów
obwarowane miasta.
26 Mieszkańcy ich bezsilni,
przelękli się i okryli wstydem.
Stali się jak rośliny na polu,
jak młoda trawa zielona,
jak zielsko na dachach spalone
podmuchem wiatru wschodniego.
27 Lecz Ja wiem, kiedy wstajesz [i kiedy] spoczywasz,
kiedy wychodzisz i kiedy powracasz,
.
28 Ponieważ cię złość ponosi przeciw Mnie
i twa zuchwałość doszła do moich uszu,
przeto ci w nozdrza założę moje kółka
i moje wędzidło na wargi,
by zmusić cię do odwrotu
drogą, którą przybyłeś!
29 To niechaj ci za znak posłuży:
W tym roku żywcie się ziarnem, pozostawionym po zbiorze,
na przyszły rok następnym, tym, co samo obrodzi.
Ale na trzeci rok siejcie i zbierajcie,
zakładajcie winnice i jedzcie ich owoce.
30 Reszta ocalałych z domu Judy
ponownie zapuści w głąb korzenie
i w górze wyda owoce”.