Cudzołóstwo według Jezusa ma bardzo jasne kryteria. Mk 10, 10 – 12 „W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”.

„Miał przeto Manasses dziesięć działów, oprócz ziemi Gilead i Baszan, leżącej po drugiej stronie Jordanu. 6 Ponieważ córki Manassesa otrzymały dziedzictwo pośród jego potomków, ziemia Gilead przypadła innym potomkom Manassesa. 7 Granica Manassesa ciągnęła się od strony Asera do Mikmetat, położonego na wschód od Sychem, i szła na prawo <ku Jaszib> przy źródle Tappuach. 8 Okolica Tappuach należała do Manassesa, ale Tappuach na granicy Manassesa należało do Efraima. 9 Granica schodziła do potoku Kana (na południe od potoku były miasta efraimskie, prócz tych, które miał Efraim, wśród miast Manassesa, a ziemia Manassesa znajdowała się na północ od potoku) i biegła ku morzu. 10 Ziemia położona na południe należała do Efraima, na północ zaś - należała do Manassesa, a granicą było morze. Z Aserem graniczyli na północy, a z Issacharem na wschodzie”.

„Byli zaś względem Jeruzalem zamieszkujący Judejczycy, mężowie pobożni z każdego ludu (z tych) pod niebem; (kiedy stał się) zaś głos ten, zeszła się mnogość i zmieszała się, bo słyszeli jeden każdy własną mową mówiących ich. Byli oszołomieni zaś i dziwili się mówiąc: Czyż nie oto wszyscy ci są, (ci) mówiący, Galilejczykami? I jak my słyszymy każdy własną mową naszą, w której zostaliśmy zrodzeni?” (Dokonania wysłanników 2, 5 – 8)

Człowiek często chce zmieniać prawo Boga, nie tylko w kwestii rozwodów. Mk 10, 9 „Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela!”

„A oto dział wylosowany dla pokolenia Manassesa, który był pierworodnym Józefa. Makir, pierworodny Manassesa, ojciec Gileada, ponieważ był wojownikiem, otrzymał Gilead i Baszan. 2 Dział otrzymali też pozostali synowie Manassesa według ich rodów: synowie Abiezera, synowie Cheleka, synowie Asrijela, synowie Sychema, synowie Chefera i synowie Szemida, potomkowie męscy Manassesa, syna Józefa, według ich rodów. 3 Selofchad, syn Chefera, syna Gileada, syna Makira, syna Manassesa, nie miał synów, a tylko córki, które nazywały się: Machla, Noa, Chogla, Milka i Tirsa. 4 One wystąpiły przed Eleazarem kapłanem i przed Jozuem, synem Nuna, i przed książętami, mówiąc: «Pan rozkazał Mojżeszowi, aby wyznaczył nam dziedzictwo pośród naszych braci». Dano im więc dziedzictwo zgodnie ze słowami Pana, wśród braci ich ojca”.

„I w wypełnianiu się dnia Pięćdziesiątnicy byli wszyscy razem na (to) samo. I stał się nieoczekiwanie z nieba szum jak właśnie niosącego się dechu gwałtownego i wypełniły cały (ten) dom, gdzie byli siedząc; i dały się widzieć im rozdzielające się języki jakby ognia, i osiadł na jednym każdy (z) nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak Duch dawał wypowiadać im”. (Dokonania wysłanników 2, 1 – 4)

Jezus daje odpowiedzi, których nie spodziewają się Jego słuchacze. Mk 10, 5 – 8 „Wówczas Jezus rzekł do nich: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało”.

„Z Tappuach biegła granica na zachód do potoku Kana i dochodziła do morza. Takie było dziedzictwo pokolenia Efraima według ich rodów; 9 prócz tego synowie Efraima posiadali miasta oddzielne w pośrodku dziedzictwa synów Manassesa, wszystkie te miasta z przyległymi wioskami. 10 Ale nie mogli oni wypędzić Kananejczyków, zamieszkujących Gezer, i Kananejczycy pozostali pośród Efraima aż po dzień dzisiejszy, jako robotnicy pracujący przymusowo”.

„Trzeba więc, (żeby) (z tych którzy przyłączyli się) (do) nas mężów w całym czasie, (w) którym wszedł i wyszedł przez nas Pan, Jezus, zacząwszy od polewania Jana aż do dnia, którego został wzięty do góry od nas, świadkiem powstania Jego razem z nami stać się jeden (z) tych. I postawili dwóch: Józefa, (tego) nazywanego Barsabą, który został przezwany Justusem, i Macieja. I pomodliwszy się powiedzieli: Ty, Panie znawco serca wszystkich, ukaż, którego wybrałeś sobie z tych dwóch jednego, (żeby) wziął miejsce służby tej i wysłannictwa, od którego odszedł na bok Judasz, (żeby) pójść ku miejscu własnemu. I dali losy im, i padł los na Macieja, i wspólnie został uznany z jedenastoma wysłannikami”. (Dokonania wysłanników 1, 21 – 26)

Nawet Jezus jest przekonywany do nauk faryzejskich. Mk 10, 4 „Oni rzekli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”.