„Zaś arcykapłani i starsi przekonali tłumy, żeby poprosili o Barabasza, zaś Jezusa zgubili. Odpowiadając zaś namiestnik rzekł im: Kogo chcecie z tych dwóch uwolnię wam. Oni zaś rzekli: Barabasza. Mówi im Piłat: Co więc uczynię Jezusowi zwanemu Pomazańcem? Mówią wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany. On zaś rzekł: Co bowiem złego uczynił? Oni zaś bardziej krzyczeli mówiąc: Niech będzie ukrzyżowany. Zobaczywszy zaś Piłat, że nic (nie) pomaga, ale więcej zamęt staje się, wziąwszy wodę obmył sobie ręce naprzeciw tłumu mówiąc: Niewinny jestem od krwi tej, wy patrzeć będziecie. I odpowiadając cały lud rzekł: Krew jego na nas i na dzieci nasze. Wtedy uwolnił im Barabasza, zaś Jezusa wychłostawszy wydał, żeby został ukrzyżowany”. (Według Mateusza 27, 20 – 26)

Jezus, na kanwie prawdziwej historii, pokazuje wartość wiary człowieka. Mk 9, 23 „Jezus mu odrzekł: Jeśli możesz? Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy”.

„Mieszkańcy Gibeonu posłali prośbę do Jozuego do obozu w Gilgal: «Nie cofaj swej ręki od sług twoich. Przybądź pośpiesznie do nas, uwolnij nas i pomóż, ponieważ wszyscy królowie amoryccy, którzy mieszkają w górach, sprzymierzyli się przeciw nam». 7 Wyruszył Jozue z Gilgal wraz z całym swym zbrojnym ludem i wszystkimi dzielnymi wojownikami. 8 I rzekł Pan do Jozuego: «Nie bój się ich, albowiem oddałem ich w twoje ręce, żaden z nich nie oprze się tobie». 9 I natarł na nich Jozue niespodziewanie po całonocnym marszu z Gilgal. 10 A Pan napełnił ich strachem na sam widok Izraela i zadał im wielką klęskę pod Gibeonem. ścigano ich w stronę wzgórza Bet-Choron i bito aż do Azeki i Makkedy. 11 Gdy w czasie ucieczki przed Izraelem byli na zboczu pod Bet-Choron, Pan zrzucał na nich z nieba ogromne kamienie aż do Azeki, tak że wyginęli. I więcej ich zmarło wskutek kamieni gradowych, niż ich zginęło od miecza Izraelitów”.

„Prowadzeni byli zaś i inni złoczyńcy dwaj z nim, (by zostali zgładzeni). I kiedy przyszli na miejsce zwane Czaszką, tam ukrzyżowali go i złoczyńców, tego z prawej, tego zaś z lewej. [Zaś Jezus mówił: Ojcze, odpuść im, nie bowiem wiedzą, co czynią.] Rozdzielając zaś szaty jego rzucili losy. I stał lud oglądając. Wyśmiewali zaś i przywódcy mówiąc: Innych uratował, niech uratuje siebie, jeśli ten jest Pomazaniec Boga wybrany. Zaczęli kpić zaś (z) niego i żołnierze podchodzący, ocet przynoszący mu i mówiący: Jeśli ty jesteś król Judejczyków, uratuj siebie. Był zaś i napis nad nim: Król Judejczyków ten”. (Według Łukasza 23, 32 – 38)

Ze słów ojca, który przychodzi do Jezusa, możemy nauczyć się, jak mamy Jezusa prosić. Mk 9, 22 „I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli możesz co, zlituj się nad nami i pomóż nam!”

„Gdy Adonisedek, król Jerozolimy, usłyszał, że Jozue zdobył Aj i obłożył je klątwą na zniszczenie, postępując tak samo z Aj i jego królem, jak postąpił z Jerychem i jego królem, oraz że mieszkańcy Gibeonu zawarli pokój z Izraelitami i zamieszkali pośród nich, 2 wywołało to wielkie przerażenie, gdyż Gibeon było miastem wielkim, jak jedno z miast królewskich, większe było od Aj, a wszyscy mieszkańcy byli waleczni. 3 Przeto Adonisedek, król Jerozolimy, posłał wezwanie do Hohama, króla Hebronu, do Pirama, króla Jarmutu, do Jafii, króla Lakisz, i do Debira, króla Eglonu: 4 «Przybądźcie mi na pomoc, abyśmy razem zwalczyli Gibeonitów, ponieważ zawarli pokój z Jozuem i z Izraelitami». 5 Połączyło się więc pięciu królów amoryckich: król Jerozolimy, król Hebronu, król Jarmutu, król Lakisz i król Eglonu - oni i całe ich wojsko oblegli Gibeon i uderzyli na nie”.

„Na zaś święto zwykł namiestnik uwalniać jednego tłumowi więźnia, którego chcieli. Mieli zaś wtedy więźnia znacznego zwanego [Jezusem] Barabaszem. (Gdy zgromadzili się) więc oni, powiedział im Piłat: Kogo chcecie, uwolnię wam, [Jezusa] Barabasza, czy Jezusa zwanego Pomazańcem? Wiedział bowiem, że przez zawiść wydali go. (Gdy siedział) zaś on na trybunie, wysłała do niego żona jego mówiąc: Nic tobie i sprawiedliwemu temu, wiele bowiem wycierpiałam dziś we śnie z powodu jego”. (Według Mateusza 27, 15 – 19)

Jezus nie musiał pytać ojca o przebieg choroby, ale pytając odkrył przed nami istotne rzeczy jej dotyczące. Mk 9, 21 „Jezus zapytał ojca: Od jak dawna to mu się zdarza? Ten zaś odrzekł: Od dzieciństwa”.

„Jesteśmy teraz w twoim ręku: uczyń z nami to, co wydaje ci się dobre i słuszne». 26 I Jozue tak postąpił z nimi. Wybawił ich z ręki Izraelitów, żeby ich nie pozbawili życia. 27 Wówczas uczynił ich Jozue drwalami i noszącymi wodę dla całej społeczności i dla ołtarza Pańskiego, aż po dzień dzisiejszy, na każdym miejscu, które [Pan] wybierze”.

„Oni zaś napierali głosami wielkimi żądając, (by) on (został ukrzyżowany), i wzmagały się głosy ich. I Piłat zawyrokował, (by wykonana była) prośba ich. Uwolnił zaś (tego) z powodu rozruchu i morderstwa rzuconego do strażnicy, którego żądali, zaś Jezusa wydał woli ich. I jak odprowadzili go, chwyciwszy Szymona, pewnego Cyrenejczyka, przychodzącego z pola, nałożyli mu krzyż, (by) niósł za Jezusem. Towarzyszyła zaś mu wielka mnogość ludu i kobiet, które biły się (w piersi) i zawodziły (nad) nim. Zwróciwszy się zaś do nich Jezus powiedział: Córki Jeruzalem, nie płaczcie nade mną, lecz nad sobą płaczcie i nad dziećmi waszymi, bo oto przychodzą dni, w których powiedzą: Szczęśliwe bezpłodne i łona, które nie urodziły, i piersi, które nie zaczęły karmić. Wtedy zaczną mówić górom: Padnijcie na nas, i wzgórzom: Przykryjcie nas. Bo jeśli wilgotnemu drzewu to czynią, suchemu co stanie się?” (Według Łukasza 23, 23 – 31)