„Mówią mu: Złych marnie wygubi ich i winnicę wynajmie innym rolnikom, którzy oddawać będą mu owoce w porach ich. Mówi im Jezus: Nigdy (nie) odczytaliście w Pismach: Kamień, który zdyskwalifikowali budujący, ten stał się głowicą narożnika. Przez Pana stało się to i jest godne podziwu w oczach naszych”. (Według Mateusza 21, 41 – 42)

Nie wszystkie prośby kierowane wprost do Jezusa zostają spełnione Mk 5, 18 – 19 „Gdy wsiadł do łodzi, prosił Go opętany, żeby mógł zostać przy Nim. Ale nie zgodził się na to, tylko rzekł do niego: Wracaj do domu, do swoich, i opowiadaj im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą”.

„Cały swój łup zgromadzisz na środku placu i spalisz ogniem - miasto i cały łup jako ofiarę ku czci Pana, Boga twego. Zostanie ono wiecznym zwaliskiem, już go nie odbudujesz. 18 Nie przylgnie do twojej ręki nic z rzeczy poddanych klątwie, aby Pan zaniechał zapalczywości swego gniewu, a okazał litość i miłosierdzie, rozmnażając cię, jak przysiągł twym przodkom, 19 jeśli będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, strzegąc poleceń, które ja ci dzisiaj nakazuję wykonywać, czyniąc to, co słuszne jest w oczach Pana, Boga twego”.

„Zatem Judejczycy, skoro przygotowanie było, aby nie pozostały na krzyżu ciała w szabat, był bowiem wielki dzień owego szabatu, poprosili Piłata, aby połamane zostały ich golenie i usunięci zostali. Przyszli więc żołnierze i pierwszego połamali golenie i innego, (tego) razem ukrzyżowanego z nim, do zaś Jezusa przyszedłszy, jak zobaczyli już go umarłego, nie połamali jego goleni, ale jeden (z) żołnierzy włócznią jego bok dźgnął i wyszła zaraz krew i woda. I który zobaczył, zaświadczył, i prawdziwe jego jest świadectwo, i on wie, że prawdziwie mówi, aby i wy [u]wierzyliście. Stało się bowiem to, aby Pismo wypełniło się: Kość nie zostanie skruszona jego. I znów drugie Pismo mówi: Będą patrzeć na (tego) którego przebodli”. (Według Jana 19, 31 – 37)

Czasem świadectwo może spowodować także odwrotne skutki – ale to już było w Ewangelii Mk 5, 17 „Wtedy zaczęli Go prosić, żeby odszedł z ich granic”.

„Winieneś go zabić, pierwszy podniesiesz rękę, aby go zgładzić, a potem cały lud. 11 Ukamienujesz go na śmierć, ponieważ usiłował cię odwieść od Pana, Boga twojego, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. 12 Cały Izrael, słysząc to, ulęknie się i przestanie czynić to zło pośród siebie. 13 Jeśli usłyszysz w jednym z miast, które Pan, Bóg twój, daje ci na mieszkanie, 14 że wyszli spośród ciebie ludzie przewrotni i uwodzą mieszkańców swego miasta mówiąc: «Chodźmy, służmy obcym bogom!», których nie znacie - 15 przeprowadzisz dochodzenia, zbadasz, spytasz, czy to prawda. Jeśli okaże się prawdą, że taką obrzydliwość popełniono pośród ciebie, 16 mieszkańców tego miasta wybijesz ostrzem miecza, a samo miasto razem ze zwierzętami obłożysz klątwą”.

„Kto zaś z was niewolnika mając orzącego lub pasącego, który, weszłemu z pola, powie mu: Zaraz przeszedłszy odpocznij? Ale czyż nie powie mu: Przygotuj, co spożyłbym na wieczerzę, i opasawszy się służ im, aż zjem i wypiję, a po tym zjesz sobie i wypijesz ty? Czy ma wdzięczność niewolnikowi, że uczynił (co) rozporządzone? Tak i wy, kiedy uczynicie wszystko rozporządzone wam, mówcie, że: Niewolnicy niepotrzebni jesteśmy, co byśmy winni uczynić, uczyniliśmy”. (Według Łukasza 17, 7 – 10)

Bezpośredni świadkowie mają największą siłę przekonywania, większą niż ci, którzy te same historie wyczytali w książkach Mk 5, 16 „A ci, którzy widzieli, opowiedzieli im, co się stało z opętanym, a także o świniach”.

„Ów zaś prorok lub wyjaśniacz snów musi umrzeć, bo chcąc cię odwieść od drogi, jaką iść ci nakazał Pan, Bóg twój, głosił odstępstwo od Pana, Boga twego, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, wybawił cię z domu niewoli. W ten sposób usuniesz zło spośród siebie. 7 Jeśli cię będzie pobudzał skrycie twój brat, syn twojej matki, twój syn lub córka albo żona, co na łonie twym spoczywa albo przyjaciel tak ci miły, jak ty sam, mówiąc: «Chodźmy, służmy bogom obcym», bogom, których nie znałeś ani ty, ani przodkowie twoi - 8 jakiemuś spośród bóstw okolicznych narodów, czy też dalekich od jednego krańca ziemi do drugiego - 9 nie usłuchasz go, nie ulegniesz mu, nie spojrzysz na niego z litością, nie będziesz miał miłosierdzia, nie będziesz taił jego przestępstwa”.

„Znów wysłał inne sługi, liczniejszych (od) pierwszych, i uczynili im tak samo. Później zaś wysłał do nich syna jego mówiąc: Uszanują syna mego. Zaś rolnicy, zobaczywszy syna, rzekli w sobie: Ten jest dziedzicem. Chodźcież, zabijmy go i miejmy dziedzictwo jego. I wziąwszy go wyrzucili poza winnicę i zabili. Kiedy więc przyjdzie pan winnicy, co uczyni rolnikom owym?” (Według Mateusza 21, 36 – 40)