Mimo, że Apostołowie wierzą – słyszą od Jezusa, że brak im wiary – dobra lekcja Mk 4, 40 „Wtedy rzekł do nich: Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?”

„Wasze bowiem oczy widziały całe to wielkie dzieło Pana, które On uczynił. 8 Strzeżcie przeto wszystkich nakazów, które wam dzisiaj daję, abyście byli dość mocni, by wejść i posiąść ziemię, do której dziś idziecie, by ją posiąść; 9 byście długo żyli w ziemi, którą poprzysiągł Pan dać przodkom waszym i potomstwu ich: ziemię opływającą w mleko i miód. 10 Gdyż ziemia, którą idziecie posiąść, nie jest podobna do ziemi egipskiej, skąd wyszliście, a w którą posiawszy nasienie doprowadzaliście wodę jak do ogrodu warzywnego przy pomocy nóg. 11 Ziemia, którą idziecie posiąść, jest krajem gór i dolin, pijącym wodę z deszczu niebieskiego. 12 To ziemia, którą stale nawiedza Pan, Bóg wasz, na której spoczywają oczy Pana, Boga waszego, od początku roku aż do końca”.

„I on wołając rzekł: Ojcze Abrahamie, zlituj się (nade) mną i poślij Łazarza, aby zamoczył czubek palca jego wodą i ochłodził język mój, bo boleję w płomieniu tym. Powiedział zaś Abraham: Dziecko, przypomnij sobie, że odebrałeś dobra twe w życiu twym, i Łazarz podobnie złe. Teraz zaś tutaj pocieszany jest, ty zaś bolejesz. I wśród wszystkich tych: pomiędzy nami i wami przepaść wielka jest utwierdzona, żeby chcący przejść stąd do was nie mogli, ani stamtąd do nas (aby) przeprawili się. Powiedział zaś: Proszę cię więc, ojcze, aby posłałeś go do domu ojca mego”. (Według Łukasza 16, 24 – 27)

Tylko Bóg może rozkazywać siłom przyrody. Jezus pokazuje kim jest Mk 4, 39 „On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: Milcz, ucisz się! Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza”.

„Miłujcie przeto Pana, Boga swojego, i wiernie przestrzegajcie Jego praw, poleceń i nakazów po wszystkie dni. 2 Wy poznaliście je dzisiaj, a nie dzieci wasze, które nie znały i nie widziały pouczenia Pana, Boga waszego, Jego wielkości, Jego mocnej ręki i wyciągniętego ramienia, 3 znaków i dzieł, wszystkiego, czego dokonał w Egipcie względem faraona, króla egipskiego, i całej jego ziemi; 4 co uczynił wojsku egipskiemu, jego koniom i jego rydwanom - jak je kazał zatopić wodom Morza Czerwonego podczas pościgu za wami - wygubił ich Pan aż do dnia dzisiejszego; 5 co uczynił wam na pustyni, aż do waszego przyjścia na to miejsce; 6 co uczynił Datanowi i Abiramowi, synom Eliaba, potomka Rubena, gdy ziemia otwarła swą paszczę i pochłonęła ich spośród Izraela razem z ich rodzinami, ich namiotami i całym ich dobytkiem”.

„I (gdy przyszedł) (on) do świątyni, podeszli do niego nauczającego arcykapłani i starsi ludu mówiąc: Jaką władzą to czynisz? I kto ci dał władzę tę? Odpowiadając zaś Jezus rzekł im: Spytam was i ja (o) słowo jedno, które jeśli powiedzielibyście mi, i ja wam powiem, jaką władzą to czynię. Chrzest Jana skąd był? Z nieba czy z ludzi? Oni zaś rozważali wśród siebie mówiąc: Jeśli powiedzielibyśmy „Z nieba”, powie nam: Dla czego więc nie uwierzyliście mu? Jeśli zaś powiedzielibyśmy „Z ludzi”, boimy się tłumu, wszyscy bowiem jako proroka mają Jana. I odpowiadając Jezusowi rzekli: Nie wiemy. Rzekł im i on: Ani ja mówię wam, jaką władzą to czynię”. (Według Mateusza 21, 23 – 27)

Jezus prowokuje wiele sytuacji, aby nauczyć nowych rzeczy swoich uczniów Mk 4, 38 „On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?”

„Dokonajcie więc obrzezania waszego serca, nie bądźcie nadal [ludem] o twardym karku, 17 albowiem Pan, Bóg wasz, jest Bogiem nad bogami i Panem nad panami, Bogiem wielkim, potężnym i straszliwym, który nie ma względu na osoby i nie przyjmuje podarków. 18 On wymierza sprawiedliwość sierotom i wdowom, miłuje cudzoziemca, udzielając mu chleba i odzienia. 19 Wy także miłujcie cudzoziemca, boście sami byli cudzoziemcami w ziemi egipskiej. 20 Bójcie się Pana, Boga swego, Jemu się oddajcie, służcie Mu i na Jego imię przysięgajcie. 21 On waszą chwałą, On waszym Bogiem, On dla was uczynił te rzeczy straszliwe, które widziały wasze oczy. 22 W liczbie siedemdziesięciu osób zstąpili przodkowie wasi do Egiptu, a teraz Pan, Bóg wasz, uczynił was licznymi jak gwiazdy na niebie”.

„Zatem Piłat usłyszawszy słowa te poprowadził na zewnątrz Jezusa, i usiadł na trybunie w miejscu zwanym Litostrotos, po hebrajsku zaś Garbata. Było zaś przygotowanie Paschy, godzina była jakoś szósta. I mówi Judejczykom: Oto król wasz. Wykrzyknęli więc oni: Zabierz, zabierz, ukrzyżuj go. Mówi im Piłat: Króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Nie mamy króla, jeśli nie Cezara. Wtedy więc wydał go im, aby ukrzyżowany został. Wzięli więc Jezusa”. (Według Jana 19, 13 – 16)

Bycie z Jezusem wcale nie oznacza braku burz Mk 4, 37 „Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała”.