Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2598)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Wyszedł zaś i Józef z Galilei z miasta Nazaret do Judei, do miasta Dawida, które nazywa się Betlejem, z powodu (że) (był) on z domu i rodu Dawida, (by) zostać zapisanym z Mariam, zaręczoną mu będącą ciężarną. Stało się zaś, (gdy) (byli) oni tam, wypełniły się dni (rodzenia) jej, i urodziła syna jej pierworodnego. I owinęła pieluszkami go i ułożyła go w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca w kwaterze”. (Według Łukasza 2, 4 – 7)
„Zaś dziecko wzrastało i umacniało się duchem i było na pustkowiach aż do dnia ukazania się go Izraelowi. Stało się zaś w dniach owych, wyszedł dekret od Cezara Augusta, (by) (zapisanym był) cały (świat) zamieszkały. Ten spis pierwszy stał się (za) będącego gubernatorem Syrii Kwiryniusza. I wyruszyli wszyscy, (by) być spisywanymi, każdy do swojego miasta”. (Według Łukasza 1, 80 – 2, 3)
„I ty zaś, dziecko, prorokiem Najwyższego będziesz nazwane, wcześniej pójdziesz bowiem przed Panem przygotować drogi jego, dać poznanie wybawienia ludowi jego przez odpuszczenie grzechów ich, poprzez (litość) miłosierdzia Boga naszego, przez (którą) wejrzy na nas wschód z wysokości, (by) ukazać się (tym) w ciemności i cieniu śmierci siedzącym, naprostować stopy nasze na drogę pokoju”. (Według Łukasza 1, 76 – 79)
„(By) uczynić miłosierdzie z ojcami naszymi i przypomnieć sobie (o) przymierzu świętym jego, przysiędze, którą przysiągł względem Abrahama, ojca naszego, dać nam bez lęku z ręki wrogów wyrwanym służyć mu w świątobliwości i sprawiedliwości przed nim wszystkie dni nasze”. (Według Łukasza 1, 72 – 75)
„I Zachariasz, ojciec jego, napełniony został Duchem Świętym i prorokował mówiąc: Błogosławiony Pan Bóg Izraela, bo wejrzał i uczynił wykup ludowi jego, i podniósł róg wybawienia nam w domu Dawida sługi jego, jako powiedział przez usta świętych od wieku proroków jego, wybawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich nienawidzących nas”. (Według Łukasza 1, 67 – 71)
„I stał się na wszystkich strach (tych) sąsiadujących ich i w całej górzystej (okolicy) Judei rozpowiadane były wszystkie rzeczy te. I składali sobie wszyscy, (którzy usłyszeli), w sercu ich, mówiąc: Czym zatem dziecko to będzie? I bowiem ręka Pana była z nim”. (Według Łukasza 1, 65 – 66)
„I powiedzieli do niej, że: Nikt (nie) jest z rodziny twej, który nazywa się imieniem tym. Znaki dawali zaś ojcu jego (o) to, jak chciałby, (by nazywane było) ono. I poprosiwszy tabliczkę napisał (tak): Jan jest imię jego. I zdziwili się wszyscy. Otwarte zostały zaś usta jego od razu i język jego, i mówił błogosławiąc Boga”. (Według Łukasza 1, 61 – 64)
„Zaś Elżbiecie wypełnił się czas, (rodzenia) jej, i zrodziła syna. I usłyszeli sąsiedzi i krewni jej, że wielkim uczynił Pan miłosierdzie jego z nią i współradowali się z nią. I stało się w dniu ósmym, przyszli obrzezać dziecko i nazywali je za imieniem ojca jego Zachariaszem. I odpowiadając matka jego rzekła: Nie, ale będzie nazwany Jan”. (Według Łukasza 1, 57 – 60)
„Zdjął możnych z tronów i wywyższył uniżonych, głodujących nasycił dobrami i bogatych odesłał pustych. Przyjął Izraela sługę jego, (tak że) (przypomniał sobie) miłosierdzie, jako powiedział do ojców naszych, Abrahamowi i nasieniu jego na wiek. Została zaś Mariam z nią jakoś miesiące trzy i wróciła do domu jej”. (Według Łukasza 1, 52 – 56)
„I rzekła Mariam: Wielbi dusza ma Pana, i rozweselił się duch mój z Boga wybawcy mego, bo popatrzył na uniżenie służki jego. Oto bowiem od teraz szczęśliwą zwać będą mnie wszystkie pokolenia: bo uczynił mi wielkie rzeczy Mocny, i święte imię jego. I miłosierdzie jego na pokolenia i pokolenia dla bojących się go. Uczynił siłę ramieniem jego, rozproszył hardych myśleniem serca ich”. (Według Łukasza 1, 46 – 51)
