„Byli zaś sprawiedliwi oboje przed Bogiem, chodzący e wszystkich przykazaniach i (w) przepisach Pana nienaganni. I nie było im dziecka, jako że była Elżbieta bezpłodna, i oboje posunięci w dniach ich byli. Stało się zaś (przy) (służeniu kapłańskim) jego porządkiem zmiany jego przed Bogiem, według zwyczaju kapłaństwa dostał w udziale, (by) okadzić wszedłszy do przybytku Pana”. (Według Łukasza 1, 6 – 9)

„Skoro już liczni usiłowali uporządkować opowiadanie o dopełnionych wśród nas sprawach, jako przekazali nam (ci którzy) od początku świadkami naocznymi i sługami (stali się) słowa, wydało się i mi przeszedłszy od początku wszystkie, starannie po kolei ci napisać, (wielmożny) Teofilu, aby poznałeś (tych) o (których) zostałeś pouczony, słów niezawodność. Stało się w dniach Heroda króla Judei, kapłan pewien imieniem Zachariasz ze zmiany Abiasza, i żona jemu z córek Aarona, i imię jej Elżbieta”. (Według Łukasza 1, 1 – 5)

„(Ten), (który uwierzył) i ochrzczony, będzie uratowany, (ten) zaś, (co nie uwierzył), będzie zasądzony. Znaki zaś (tym), (którzy uwierzyli), takie towarzyszyć będą: w imię me demony wyrzucali będą, językami mówili będą nowymi. [I w rękach] węże podniosą, i jeśli śmiertelnego coś wypiliby nie im zaszkodzi; na niemocnych ręce będą nakładali i dobrze będą się mieli. A więc Pan, Jezus, po powiedzeniu im wzięty został do nieba i usiadł po prawicy Boga. Oni zaś wyszedłszy zaczęli głosić wszędzie; Pan (współpracował) i słowo (umacniał) przez towarzyszące znaki]]. [[Wszystko zaś przykazane (tym) wokół Piotra zwięźle ogłosiły. Po zaś tym i sam Jezus od wschodu i aż do zachodu wysłał przez nich świętą i niezniszczalną wieść wiecznego wybawienia. Amen]].” (Według Marka 16, 16 – 20)

„[[Powstawszy zaś rano pierwszego (dnia) tygodnia zjawił się najpierw Marii Magdalenie, od której wyrzucił siedem demonów. Owa podążywszy oznajmiła (tym) z nim (będącym), bolejącym i płaczącym. I ci usłyszawszy, że żyje i widziany był przez nią, nie uwierzyli. Po tym dwóm z nich idącym zjawił się w innym kształcie, podążającym na pole. I ci odszedłszy oznajmili pozostałym; ani tym uwierzyli. Później [zaś] leżącym przy (stole) im jedenastu zjawił się, i złajał niewiarę ich i twardość serca, że tym, (którzy widzieli) go podniesionego, nie uwierzyli. I powiedział im: Podążywszy na świat cały ogłoście dobrą nowinę całemu stworzeniu”. (Według Marka 16, 9 – 15)

„I wszedłszy do grobowca zobaczyły młodzieńca siedzącego (z) prawej, odzianego szatą białą, i przeraziły się. On zaś mówi im: Nie przerażajcie się. Jezusa szukacie Nazareńskiego ukrzyżowanego; podniósł się, nie jest tu. Oto miejsce, gdzie złożyli go. Ale odejdźcie, powiedzcie uczniom jego i Piotrowi, że: Poprzedza was do Galilei. Tam go zobaczycie, jako powiedział wam. I wyszedłszy uciekły od grobowca, (ogarnęło) bowiem je drżenie i uniesienie; i nikomu nic (nie) powiedziały, bały się bowiem”. (Według Marka 16, 5 – 8)

„I (gdy przeminął) szabat, Maria Magdalena i Maria Jakuba i Salome kupiły wonności, żeby przyszedłszy namaściły go. I całkiem rano pierwszego (z) tygodnia przychodzą do grobowca, (gdy wzeszło) słońce. I mówiły do siebie: Kto odtoczy nam kamień z otworu wejściowego grobowca? I spojrzawszy oglądają że odtoczony jest kamień, był bowiem wielki bardzo”. (Według Marka 16, 1 – 4)

„I dowiedziawszy się od centuriona, podarował zwłoki Józefowi. I kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go owinął prześcieradłem i położył go w grobowcu, który był wyciosany ze skały, i zatoczył kamień na otwór wejściowy grobowca. Zaś Maria Magdalena i Maria Jozesa oglądały, gdzie został położóny”. (Według Marka 15, 45 – 47)

„I już wieczór (gdy stał się), jako że było przygotowanie, to jest przed szabatem, przyszedłszy Józef z Arymatei, dostojny radca, który i sam był wyczekującym królestwa Boga, odważywszy się wszedł do Piłata i poprosił (o) ciało Jezusa. Zaś Piłat zdziwił się, że już zmarł, i przywoławszy centuriona spytał go, czy dawno umarł”. (Według Marka 15, 42 – 44)

„Zaś Jezus wydawszy głos wielki wyzionął ducha. I zasłona przybytku rozdarła się na dwoje od góry aż do dołu. Zobaczywszy zaś centurion obok stojący z przeciwka jego, że tak wyzionął ducha, powiedział: Prawdziwie, ten człowiek synem Boga był. Były zaś i kobiety z daleka patrzące, wśród nich i Maria Magdalena, i Maria, Jakuba małego i Jozesa matka, i Salome, które, kiedy był w Galilei, towarzyszyły mu i służyły mu, i inne liczne, (które) razem weszły z nim do Jerozolimy”. (Według Marka 15, 37 – 41)

„Pomazaniec, król Izraela, niech zejdzie teraz z krzyża, aby zobaczyliśmy i uwierzyliśmy. I razem ukrzyżowani z nim lżyli go. I (gdy stała się) godzina szósta, ciemność stała się na całej ziemi aż do godziny dziewiątej. I (w) dziewiątej godzinie zawołał Jezus głosem wielkim: Eloi, Eloi, Lema sabachtani! Co jest przetłumaczane: Boże mój, Boże mój, dla czego pozostawiłeś mnie? I jacyś (z) obok stojących usłyszawszy mówili: Oto Eliasza woła. Podbiegłszy zaś ktoś [i] napełniwszy gąbkę octem, włożywszy na trzcinę, poił go, mówiąc: Dopuśćcie, zobaczmy, czy przychodzi Eliasz zdjąć go”. (Według Marka 15, 32 – 36)