„Rzekł mu Jan: Nauczycielu, zobaczyliśmy kogoś w imię twe wyrzucającego demony, i zabranialiśmy mu, bo nie towarzyszył nam. Zaś Jezus powiedział: Nie zabraniajcie mu, nikt bowiem (nie) jest, który będzie czynił dzieło mocy w imię me i będzie mógł szybko (zacząć) złorzeczyć mi. Który bowiem nie jest przeciw nam, za nami jest. Który bowiem da wypić wam kielich wody w imię (to), że Pomazańca jesteście, amen mówię wam, że nie zgubi zapłaty jego. I który przywiedzie do obrazy jednego (z) małych tych wierzących [we mnie], lepiej jest mu raczej, jeśli otoczy się kamień młyński ośli wokół szyi jego i rzucony jest w morze”. (Według Marka 9, 38 – 42)

„I przyszli do Kafarnaum. I w domu (będąc) pytał ich: Co w drodze rozważaliście? Oni zaś milczeli, między sobą bowiem rozmawiali w drodze, kto większy. I usiadłszy zawołał dwunastu i mówił im: Jeśli ktoś chce pierwszy być, będzie (z) wszystkich ostatni i wszystkich służący. I wziąwszy dziecko postawił je na środku ich, i objąwszy je powiedział im: Który jedno (z) takich dzieci przyjmie w imię moje, mnie przyjmuje. I który mnie przyjmie, nie mnie przyjmuje, ale (tego), (który wysłał) mnie”. (Według Marka 9, 33 – 37)

„I (gdy wszedł) on do domu, uczniowie jego na osobności pytali go: Że my nie mogliśmy wyrzucić go? I powiedział im: Ten rodzaj przez nic (nie) może wyjść, jeśli nie przez modlitwę. I stamtąd wyszedłszy przechodzili przez Galileę, i nie chciał, żeby ktoś wiedział. Nauczał bowiem uczniów jego i mówił im, że Syn Człowieka wydawany jest w ręce ludzi, i zabiją go, i zabity po trzech dniach powstanie. Oni zaś nie rozumieli (co do) rzeczy i bali się go zapytać”. (Według Marka 9, 28 – 32)

„Zaraz zawoławszy ojciec dziecka mówił: Wierzę, pomagaj mej niewierze. Zobaczywszy zaś Jezus, że zbiega się tłum, skarcił ducha nieczystego mówiąc mu: Niemy i głuchy duchu, ja nakazuję ci, wyjdź z niego i już nie (wchodź) w niego. I zawoławszy i wiele zatrząsłszy wyszedł. I stał się jakby martwy, tak że wielu (mówił), że umarł. Zaś Jezus chwyciwszy rękę jego podniósł go; i wstał”. (Według Marka 9, 24 – 27)

„I przynieśli go do niego. I zobaczywszy go duch zaraz potrząsnął nim, i padłszy na ziemię toczył się pieniąc się. I spytał ojca jego: Ile czasu jest, jak to stało się mu? On zaś powiedział: Od dzieciństwa. I wielekroć i w ogień go rzucił i w wody, aby zgubić go; ale jeśli coś mógłbyś, pomóż nam zlitowawszy się nad nami. Zaś Jezus powiedział mu: To ‘jeśli mógłbyś…’ wszystko możliwe wierzącemu”. (Według Marka 9, 20 – 23)

„I zapytał ich: Czego dociekacie razem, między (sobą)? I odpowiedział mu jeden z tłumu: Nauczycielu, przyniosłem syna mego do ciebie, mającego ducha niemego. I kiedy go złapie, rozrywa go, i pieni się, i zgrzyta zębami, i drewnieje; i powiedziałem uczniom twym, żeby go wyrzucili, i nie mieli siły. On zaś odpowiadając im mówi: O pokolenie bez wiary, do kiedy przy was będę? Do kiedy będę znosił was? Przynoście go do mnie”. (Według Marka 9, 16 – 19)

„On zaś rzekł im: Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystko; i jak jest napisane o Synu Człowieka, żeby wiele wycierpiał i stał się za nic mianym? Ale mówię wam, że i Eliasz przyszedł, i uczynili mu, co chcieli, jako jest napisane o nim. I przyszedłszy do uczniów zobaczył tłum liczny wokół nich i uczonych w piśmie dociekających razem między nimi. I zaraz cały tłum, zobaczywszy go, popadli w zachwyt i podbiegając pozdrawiali go”. (Według Marka 9, 12 – 15)

„I stała się chmura ocieniająca ich, i stał się głos z chmury: Ten jest syn mój umiłowany, słuchajcie go. I nagle oglądnąwszy się już nikogo (nie) zobaczyli, ale Jezusa jednego z nimi samymi. I (gdy schodzili) oni z góry, przykazał im, żeby nikomu, co zobaczyli, (nie) opisali, jeśli nie kiedy Syn Człowieka z martwych wstanie. I (to) słowo trzymali, między sobą dociekając razem, co jest ‘z martwych wstać’. I dopytywali się go, mówiąc: Bo mówią uczeni w piśmie, że Eliasz ma przyjść najpierw?” (Według Marka 9, 7 – 11)

„I szaty jego stały się lśniące, białe bardzo, jakich folusznik na ziemi nie może tak wybielić. I dał się zobaczyć im Eliasz z Mojżeszem, i byli wspólnie rozmawiający z Jezusem. I odpowiadając Piotr mówi Jezusowi: Rabbi, dobrze jest nam tu być, i uczyńmy trzy namioty, tobie jeden, i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden. Nie bowiem wiedział, co miałby odpowiedzieć, napełnieni bojaźnią bowiem stali się”. (Według Marka 9, 3 – 6)

„Który bowiem zawstydziłby się mnie i moich słów w pokoleniu tym, cudzołożnym i grzesznym, i Syn Człowieka zawstydzi się go, kiedy przyjdzie w chwale Ojca jego ze zwiastunami świętymi. I mówił im: Amen mówię wam, że są niektórzy tu (ze) stojących, którzy nie skosztują śmierci, aż zobaczą królestwo Boga przybyłe w mocy. I po dniach sześciu bierze Jezus Piotra, i Jakuba, i Jana, i wprowadza ich na górę wysoką na osobności samych. I został przemieniony wobec nich”. (Według Marka 8, 38 – 9, 2)