„Now, when Moses had completed the erection of the tabernacle, he anointed and consecrated it with all its equipment, as well as the altar with all its equipment. After he anointed and consecrated them, 2an offering was made by the tribal leaders of Israel, who were heads of ancestral houses, the same leaders of the tribes who supervised those enrolled. 3The offering they brought before the LORD consisted of six wagons for baggage and twelve oxen, that is, a wagon for every two tribal leaders, and an ox for each. These they presented before the tabernacle”.

„Pokoleniu potomków Dana według ich rodów przypadł w udziale siódmy los. 41 Granica ich dziedzictwa obejmowała: Sorea, Esztaol, Ir-Szemesz, 42 Szaalbin, Ajjalon, Jitla, 43 Elon, Timnę, Ekron, 44 Elteke, Gibbeton, Baalat. 45 Jehud, Bene-Berak, Gat-Rimmon, 46 Me-Hajjarkon, Ha-rakkon wraz z obszarem naprzeciw Jafy. 47 Posiadłość jednak była dla Danitów za szczupła, wyruszyli przeto synowie Dana przeciw Leszem, zdobyli je i pobili [mieszkańców] ostrzem miecza. Po zajęciu miasta zamieszkali w nim i nazwali Leszem-Dan od imienia ich praojca Dana. 48 Takie było dziedzictwo pokolenia potomków Dana według ich rodów: te miasta i przyległe wioski. 49 Gdy dokonano podziału kraju według jego rozciągłości, Izraelici ofiarowali dziedzictwo wśród siebie Jozuemu, synowi Nuna; 50 na rozkaz Pana dali mu miasto, którego zażądał dla siebie, Timnat-Serach w górach Efraima. Odbudował to miasto i osiadł w nim. 51 Takie są części dziedzictwa, które losem wydzielili kapłan Eleazar, Jozue, syn Nuna, i książęta rodów izraelskich w Szilo wobec Pana przy wejściu do Namiotu Spotkania. Tak został zakończony podział kraju”.

„(Ponieważ trzymał się silnie) zaś on Piotra i Jana, zbiegł się cały lud ku nim do portyku, (tego) nazywanego Salomona, zdumieni. Zobaczywszy zaś Piotr, odpowiedział do ludu: Mężowie Izraelici, dlaczego dziwicie się z powodu tego? Lub (na) nas dlaczego patrzycie wprost jakby (na) własną mocą lub nabożnością czyniących (to), (że) chodzić on?” (Dokonania wysłanników 3, 11 – 12)

Na podstawie Ewangelii z dnia (Mt 7, 15 - 20) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. Przed czym mamy się strzec? („strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami”) 2. Po czym ich poznamy? („po owocach”) 3. Jakie owoce wydaje drzewo dobre, a jakie złe? („każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce”) 4. Co stanie się z drzewem, które nie wydaje dobrego owocu? („będzie wycięte i w ogień wrzucone”)

Jezus nie zostawia uczniów bez zrozumienia sytuacji, która się wydarzyła. Mk 10, 23 „Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego”.

„The LORD said to Moses: 23Speak to Aaron and his sons and tell them: This is how you shall bless the Israelites. Say to them: 24The LORD bless you and keep you! 25The LORD let his face shine upon you, and be gracious to you! 26The LORD look upon you kindly and give you peace! So shall they invoke my name upon the Israelites, and I will bless them”.

„Potem granica zwracała się do Rama i aż do warownego miasta Tyr i wracała do Chosa, kończąc się nad morzem. Obejmowała Machaleb, Akzib, 30 Umma, Afek i Rechob: dwadzieścia dwa miasta i przyległe wioski. 31 Taka była część dziedziczna pokolenia potomków Asera według ich rodów: ich miasta i przyległe wioski. 32 Potomkom Neftalego przypadł w udziale los szósty, potomkom Neftalego według ich rodów. 33 Granica ich szła z Chelef i od Dębu w Saananim do Adami-Hannekeb i Jabneel aż do Lakkum i dochodziła do Jordanu. 34 Na zachodzie granica szła ku Aznot-Tabor, dochodziła do Chukkok, dotykała [dziedzictwa] Zabulona od południa, [dziedzictwa] Asera od zachodu, a <Judy> przy Jordanie - od wschodu. 35 Miastami warownymi były: Hassiddim, Ser, Chammat, Rakkat, Kinneret, 36 Adama, Ha-Rama, Chasor, 37 Kedesz, Edrei, En-Chasor, 38 Jireon, Migdal-El, Chorem, Bet-Anat, Bet-Szemesz: dziewiętnaście miast z przyległymi wioskami. 39 Takie było dziedzictwo pokolenia potomków Neftalego według ich rodów: ich miasta z przyległymi wioskami”.

„Spojrzawszy wprost zaś Piotr na niego razem z Janem powiedział: Popatrz na nas. Ten zaś zwracał się do nich, oczekując coś od nich wziąć. Powiedział zaś Piotr: Srebro i złoto nie jest mi, co zaś mam, to ci daję: w imieniu Jezusa Pomazańca, Nazarejczyka, [podnoś się i] chodź. I ścisnąwszy go prawą ręką podniósł go. Natychmiast zaś zostały utwierdzone kroki jego i kostki, i wyskakując stanął i chodził, i wszedł razem z nimi do świątyni, chodząc, i skacząc, i wielbiąc Boga. I zobaczył cały lud go (jako) chodzącego i wielbiącego Boga. Uznawali zaś go, że on był (tym) względem jałmużny siedzącym przy Pięknej Bramie świątyni, i napełnieni zostali zdumieniem i uniesieniem z powodu (tego) (co przypadło) mu”. (Dokonania wysłanników 3, 4 – 10)

Na podstawie Ewangelii z dnia (Mt 7, 6. 12 - 14) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. O czym poucza Jezus w dzisiejszej Ewangelii? („nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami”) 2. Jak mamy czynić innym? („wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie!”) 3. Którędy mamy wchodzić i dlaczego? („wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby”)

Odpowiedzi Jezusa czasem mogą doprowadzić do smutku. Mk 10, 22 „Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości”.