„Następnie po latach trzech wszedłem do Jerozolimy, (by) poznać Kefasa, i zatrzymałem się przy nim dni piętnaście; innego zaś (z) wysłanników nie zobaczyłem, jeśli nie Jakuba, brata Pana. Co zaś piszę wam, oto przed Bogiem, że nie kłamię”. (Do Galatów 1, 18 – 20)

„Omri również czynił to, co złe w oczach Pana; a nawet stał się gorszym od wszystkich swoich poprzedników, 26 idąc drogą Jeroboama, syna Nebata, w jego grzechu, do których doprowadził on Izraela, drażniąc swymi marnymi bożkami Pana, Boga Izraela. 27 A czyż pozostałe dzieje Omriego oraz wszystko, co zdziałał, i jego działalność nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 28 Omri spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Samarii. Jego syn Achab został w jego miejsce królem. 29 Achab, syn Omriego, objął władzę nad Izraelem w roku trzydziestym ósmym [panowania] Asy, króla Judy, i królował Achab, syn Omriego, nad Izraelem w Samarii dwadzieścia dwa lata. 30 Achab, syn Omriego, również czynił to, co złe w oczach Pana, i stał się gorszym od wszystkich swoich poprzedników. 31 Doszło do tego, że nie wystarczało mu popełnianie grzechów Jeroboama, syna Nebata, gdyż wziąwszy sobie za żonę Izebel, córkę Etbaala, króla Sydończyków, zaczął służyć Baalowi i oddawać mu pokłon. 32 Ponadto wzniósł ołtarz Baalowi w świątyni Baala, którą zbudował w Samarii. 33 Achab sporządził też aszerę. Wskutek tego Achab jeszcze więcej czynił [złego] niż wszyscy królowie, którzy przed nim byli, drażniąc Pana, Boga Izraela. 34 Za jego czasów Chiel z Betel odbudował Jerycho według zapowiedzi Pana, którą wyrzekł przez Jozuego, syna Nuna; założył jego fundamenty na swoim pierworodnym, Abiramie, a na swoim najmłodszym, Segibie, postawił jego bramy”.

Mało kto z nas praktykuje „strząsanie prochu z nóg”, tam gdzie nie przyjęta jest Ewangelia, a może trzeba by było zacząć to robić Łk 10, 10 – 11 „Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgną nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże”.

„Gdy zaś znalazł upodobanie [Bóg], (który oddzielił) mię od łona matki mej i (który powołał) przez łaskę Jego, (by) objawić Syna Jego we mnie, aby głosiłbym dobrą nowinę (o) Nim wśród pogan, zaraz nie dodatkowo nałożyłem ciałem i krwią, ani (nie) wszedłem do Jerozolimy do (tych) przede mną wysłanników, ale odszedłem do Arabii, i znowu wróciłem do Damaszku”. (Do Galatów 1, 15 – 17)

„Niebawem, kiedy Zimri zobaczył, że miasto zostało zdobyte, wówczas wszedł do baszty pałacu królewskiego i podpalił nad sobą pałac królewski i wskutek tego zmarł 19 z powodu swoich grzechów, których dopuścił się, czyniąc to, co złe w oczach Pana, idąc drogą Jeroboama w grzechu, do którego doprowadził on Izraela. 20 A czyż pozostałe dzieje Zimriego oraz jego spisek, który uknuł, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 21 Wówczas lud izraelski podzielił się. Połowa chciała obwołać królem Tibniego, syna Ginata, a połowa była za Omrim. 22 Jednak ten lud, który był za Omrim, przemógł ów lud, który był za Tibnim, synem Ginata. Wskutek tego Tibni zginął, a zaczął królować Omri. 23 W roku trzydziestym pierwszym [panowania] Asy, króla Judy, Omri objął władzę nad Izraelem na dwanaście lat. W Tirsie królował sześć lat. 24 Potem kupił od Szemera za dwa talenty srebra górę Szomron. Następnie zabudował tę górę, i miasto, które zbudował, nazwał od imienia Szemera, właściciela tej góry – Samaria”.

Niektóre wskazania Jezusa wydają się być, po ludzku, niemożliwe do spełnienia Łk 10, 9 „uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże”.

„Usłyszeliście bowiem (o) moim obracaniu się niegdyś w judaizmie, że w nadmiarze prześladowałem (społeczność) wywołanych Boga i niszczyłem ją, i posuwałem się naprzód w judaizmie ponad wielu współrówieśników w pokoleniu mym, obficiej fanatykiem będąc ojczystych mych przekazów”. (Do Galatów 1, 13 – 14)

„Jego podwładny Zimri, wódz połowy rydwanów, uknuł spisek przeciw niemu. Kiedy więc oddawał się on pijaństwu w Tirsie, w domu Arsy, zarządcy pałacu w Tirsie, 10 wtedy Zimri wtargnął i, zadawszy mu cios śmiertelny, został w jego miejsce królem w dwudziestym siódmym roku Asy, króla Judy. 11 Gdy tylko został królem i zasiadł na swym tronie, wybił cały ród Baszy, nie zostawiając mu żadnego chłopca, oraz jego krewnych i przyjaciół. 12 Wytępił więc Zimri cały ród Baszy zgodnie z zapowiedzią Pana, daną Baszy przez proroka Jehu, 13 za wszystkie grzechy Baszy oraz grzechy jego syna Eli, które popełnili i którymi do grzechu doprowadzili Izraela, drażniąc przez to Pana, Boga Izraela, swoimi marnymi bożkami. 14 A czyż pozostałe dzieje Eli i wszystko, co uczynił, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 15 W roku dwudziestym siódmym [panowania] Asy, króla Judy, Zimri panował w Tirsie siedem dni, dopóki lud obozował pod Gibbetonem, będącym we władaniu Filistynów. 16 Ale kiedy tylko ów lud obozujący usłyszał wieść: «Zimri uknuł spisek i zabił króla», wtedy cały Izrael, przebywający wówczas w obozie, ogłosił królem wodza wojska izraelskiego, Omriego. 17 Następnie Omri, a z nim cały Izrael, wyruszył spod Gibbetonu i oblegli Tirsę”.

Trzeba mieć pokorę, żeby jeść to, co nam podają, ponieważ nic co wchodzi z zewnątrz nie czyni nas nieczystymi Łk 10, 8 „Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą”.

„Teraz bowiem ludzi przekonywam czy Boga? Czy szukam ludziom przypodobać się? Jeśli jeszcze ludziom przypodobałbym się, Pomazańca niewolnikiem nie byłbym. Daję poznać bowiem wam, bracia, dobrą nowinę ogłoszoną jako dobrą nowinę przeze mnie, że nie jest według człowieka; ani bowiem ja od człowieka (nie) przyjąłem jej, ani (nie) zostałem nauczony, ale przez objawienie Jezusa Pomazańca”. (Do Galatów 1, 10 – 12)