„Kto jest bez siły, i nie jestem bez siły? Kto jest obrażany, i nie ja płonę? Jeśli chełpić się trzeba, (tymi) bezsiły mej będę się chełpić. Bóg i Ojciec Pana, Jezusa, wie, (On) będący wysławionym na wieki, że nie kłamię. W Damaszku ludowy władca Aretasa króla, pilnował miasta Damasceńczyków, (aby) zgnieść mię, i przez otwór w koszu zostałem spuszczony przez mur i wymknąłem się z rąk jego”. (Do Koryntian II 11, 29 – 33)

„Rzekł do nich: «Co wy radzicie odpowiedzieć temu ludowi, który przemawiał do mnie takimi słowami: Ulżyj nam w jarzmie, które włożył na nas twój ojciec». 10 Młodzieńcy zaś, którzy razem z nim wzrośli, przemówili do niego tak: «Temu ludowi, który przemawiał do ciebie mówiąc: Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś ulżyj nam w tym jarzmie, powiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mego ojca, 11 gdyż dotąd mój ojciec nałożył na was jarzmo ciężkie, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców». 12 Trzeciego dnia, tak jak powiedział król słowami: «Wróćcie do mnie trzeciego dnia», przyszedł cały lud do Roboama. 13 A wtedy król dał ludowi surową odpowiedź, gdyż nie poszedł za radą, którą mu dawali starsi”.

Jezus często robi w ten sposób, że tam, gdzie chce się udać wysyła posłańców Łk 9, 51 – 52 „Gdy dopełniał się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt”.

„Hebrajczykami są? I ja. Izraelitami są? I ja. Nasieniem Abrahama są? I ja. Sługami Pomazańca są? Odchodząc od rozsądku mówię, bardziej ja: w trudach obficiej, w strażnicach obficiej, w chłostach przewyższająco, w śmieciach częstokroć; przez Judejczyków pięciokrotnie czterdzieści oprócz jednego wziąłem, trzykrotnie zostałem obity rózgami, raz zostałem ukamienowany, trzykrotnie przeżyłem rozbicie się okrętu, noc (i) dzień na głębi przetrwałem; (w) wędrowaniach częstokroć, (w) niebezpieczeństwach rzek, (w) niebezpieczeństwach rozbójników, (w) niebezpieczeństwach od rodu, (w) niebezpieczeństwach od pogan, (w) niebezpieczeństwach w mieście, (w) niebezpieczeństwach na pustaci, (w) niebezpieczeństwach na morzu, (w) niebezpieczeństwach wśród kłamliwych braci, (w) trudzie i mozole, w bezsennościach częstokroć w głodzie i pragnieniu, w pouczeniach częstokroć, w zimie i nagości; wyjąwszy (te) z dala, uwaga mi (ta) co dzień, troska (o) wszystkie (społeczności) wywołanych. (Do Koryntian II 11, 22 – 28)

„Roboam udał się do Sychem, bo w Sychem zebrał się cały Izrael, by go ustanowić królem. 2 Usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata, kiedy jeszcze był w Egipcie, dokąd się schronił przed królem Salomonem, i wrócił z Egiptu. 3 Posłano więc po niego i wezwano go. Kiedy przybył Jeroboam oraz całe zgromadzenie Izraela, wtedy przemówili do Roboama tymi słowami: 4 «Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś teraz ulżyj w okrutnej pańszczyźnie twego ojca i w tym jego ciężkim jarzmie, które na nas włożył, a my ci za to będziemy służyć». 5 Na to im odpowiedzieli: «Idźcie na trzy dni! A potem przyjdźcie do mnie z powrotem!» Wobec tego lud się rozszedł. 6 A król Roboam zasięgnął rady starszych, którzy stanowili otoczenie jego ojca, Salomona, za jego życia, mówiąc: «Jak mi doradzacie odpowiedzieć temu ludowi?» 7 Oni zaś tak do niego przemówili: «Jeśli teraz będziesz uległy temu ludowi i zechcesz wyświadczyć im przysługę, i odpowiedzieć im oraz przemówić do nich słowami łagodnymi, to będą ci sługami przez całe życie». 8 Ale on zaniechał rady, którą mu dawali starsi. Natomiast zasięgnął rady młodzieńców, którzy razem z nim wzrośli i stanowili jego otoczenie”.

Od Jezusa musimy uczyć się pokory, by nikomu nie zabraniać wypędzania złych duchów w Jego imię, nawet jeśli nie jest z naszego kościoła Łk 9, 50 „Lecz Jezus mu odpowiedział: Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami”.

„Z przyjemnością bowiem znosicie nierozsądnych, rozsądnymi będąc; znosicie bowiem, jeśli ktoś was niewoli, jeśli ktoś objada, jeśli ktoś bierze, jeśli ktoś podnosi się, jeśli ktoś w twarz was bije. Według braku szacunku mówię, jako że my jesteśmy bez siły; w czym zaś jeśli ktoś odważa się, w nierozsądności mówię, odważam się i ja”. (Do Koryntian II 11, 19 – 21)

„Jego zaś synowi dam jedno pokolenie, aby przez to zachować przed sobą ród mego sługi, Dawida, po wszystkie czasy w Jeruzalem, które sobie obrałem, by tam umieścić moje Imię. 37 Ciebie zaś biorę, abyś władał wszystkim, czego zapragniesz, i był królem nad Izraelem. 38 Jeśli będziesz słuchał wszystkiego, co ci rozkażę, i będziesz chciał postępować moimi drogami oraz będziesz wykonywał, co uznaję za sprawiedliwe, zachowując moje prawa i polecenia, jak czynił mój sługa, Dawid, to będę z tobą i zbuduję ci dom trwały, jak zbudowałem Dawidowi, i powierzę ci Izraela, 39 potomstwo zaś Dawida poniżę, jednak nie po wszystkie dni». 40 Potem Salomon wszczął poszukiwania Jeroboama, aby go zabić, ale Jeroboam schronił się do Egiptu, do Szeszonka, króla egipskiego, i został w Egipcie aż do śmierci Salomona. 41 A czyż pozostałe dzieje Salomona oraz wszystko, co zdziałał, i jego mądrość nie są spisane w Księdze Dziejów Salomona? 42 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem w ciągu czterdziestu lat. 43 Spoczął Salomon przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca. A jego syn Roboam został w jego miejsce królem”.

Apostołowie, podejmując działania na własną rękę, dostają od Jezusa reprymendę Łk 9, 49 „Wtedy przemówił Jan: Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię Twoje wypędzał złe duchy i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami”.

„Znowu mówię, aby nie ktoś mię uważał nierozsądnym być; jeśli zaś nie, i jako nierozsądnego przyjmijcie mię, aby i ja mało coś chełpiłbym się. Co mówię, nie według Pana mówię, ale jakby w nierozsądności, w tej podstawie dumy. Gdy wielu chełpi się według ciała, i ja będę się chełpić”. (Do Koryntian II 11, 16 – 18)