Jezus zwraca uwagę, że jest coś więcej niż wzrok i słuch fizyczny Mk 8, 18 „Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie ile zebraliście koszów pełnych ułomków”.

Jezus wielokrotnie odnosi się do problemów, które przeżywają uczniowie Mk 8, 17 „Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł?”

Będąc uczniem Jezusa, wcale nie jesteśmy wolni od rozprawiania o chlebie Mk 8, 16 „Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba”.

Jezus przestrzega przed pewnymi postawami Mk 8, 15 „Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda!”

Nawet wielu uczniów Jezusa jest w stanie zapomnieć o tym, co trzeba zrobić Mk 8, 14 „A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden chleb mieli z sobą w łodzi”.

W niektórych miejscach Jezus jest tylko po to, aby wypowiedzieć kilka słów Mk 8, 13 „I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę”.

Będąc faryzeuszem, trzeba się pożegnać ze znakami Mk 8, 12 „On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu”.

Znaki, których potrzebują faryzeusze nie są po to, aby uwierzyć w Jezusa Mk 8, 11 „Nadeszli faryzeusze i zaczęli rozprawiać z Nim, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku”.

Jezus używa dostępnych środków komunikacji Mk 8, 10 „Zaraz też wsiadł do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty”.

Zbierane ułomki to bardzo dobry znak dla sceptyków tego, co czynił Jezus Mk 8, 8 – 9 „Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił”.