Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2612)

„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00

Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.

np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)

„…wysłał mnie ogłosić wziętym do niewoli uwolnienie, i ślepym przejrzenie, (by) odesłać złamanych w uwolnieniu, (by) ogłosić rok Pana łaskawy. I zwinąwszy zwój, oddawszy słudze usiadł. I wszystkich oczy w synagodze były wpatrzone w niego. Zaczął zaś mówić do nich, że: Dzisiaj wypełniło się Pismo, to w uszach waszych”. (Według Łukasza 4, 18 b – 21)

„I zaraz Jezus, poznawszy w sobie, (że) z niego moc wyszła, zawróciwszy się w tłumie mówił: Kto mych dotknął płaszczy? I mówili mu uczniowie jego: Widzisz tłum ściskający cię i mówisz: Kto mnie dotknął? I oglądał się, (by) zobaczyć (tę która) to (uczyniła). Zaś kobieta przestraszona i drżąca, wiedząc, co stało się jej, przyszła i przypadła do niego i powiedziała mu całą prawdę”. (Według Marka 5, 30 – 33)

„Jeśli zaś oko twe złe byłoby, całe ciało twe ciemne jest. Jeśli więc światło w tobie ciemnością jest, ciemność jakaż! Nikt (nie) może dwóm panom służyć. Albo bowiem jednego znienawidzi, a drugiego pokocha, albo jednego trzymał się będzie, a drugiego zlekceważy. Nie możecie Bogu służyć i mamonie”. (Według Mateusza 6, 23 – 24)

„W tych leżało mnóstwo chorujących, ślepych, chromych, uschłych. Był zaś pewien człowiek tam, trzydzieści [i] osiem lat mający się w słabości jego. Tego zobaczywszy Jezus leżącego i poznawszy, że wielki już czas ma, mówi mu: Chcesz zdrowy stać się?” (Według Jana 5, 3 – 6)

„I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według przyzwyczajenia (jego) w dniu szabatu do synagogi i powstał odczytać. I podany został mu zwój proroka Izajasza, i rozwinąwszy zwój znalazł miejsce, gdzie było napisane: Duch Pana na mnie, (z) tego (powodu że) namaścił mnie (by) ogłosić dobrą nowinę biednym…” (Według Łukasza 4, 16 – 18 a)

„… i wiele ucierpiawszy przez licznych lekarzy, i wydawszy, (co) u niej wszystko, i nic (nie) pomógłszy sobie, ale raczej w gorsze przyszedłszy, usłyszawszy o Jezusie, przyszedłszy w tłumie z tyłu dotknęła płaszcza jego. Mówiła bowiem, że: Jeżeli dotknę choćby płaszczy jego, będę uratowana. I zaraz wysuszyło się źródło krwi jej, i poznała ciałem, że jest leczona z (tego) batoga”. (Według Marka 5, 26 – 29)

„Nie gromadźcie wam skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczy i gdzie kradnący włamują się i kradną. Gromadźcie zaś wam skarby w niebie, gdzie ani mól ani rdza niszczy, i gdzie kradnący nie włamują się ani kradną. Gdzie bowiem jest skarb twój, tam będzie i serce twe. Lampką ciała jest oko. Jeśli więc byłoby oko twe proste, całe ciało twe świetliste będzie”. (Według Mateusza 6, 19 – 22)

„Poznał więc ojciec, że [w] owej godzinie, w której powiedział mu Jezus: Syn twój żyje, i uwierzył on i dom jego cały. Ten [zaś] znów drugi znak uczynił Jezus przyszedłszy z Judei do Galilei. Po tym było święto Judejczyków i wszedł Jezus do Jerozolimy. Jest zaś w Jerozolimie przy Owczej (bramie) basen nazywany (po) hebrajsku Bethzatha, pięć portyków mający”. (Według Jana 4, 53 – 5, 2)

„Na rękach poniosą cię, coby nie uderzyłeś o kamień stopy twej. I odpowiadając rzekł mu Jezus, że: Powiedziane jest: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga twego. I dokończywszy całe doświadczanie oszczerca odstąpił od niego aż do (sposobnej) pory. I wrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei. I wiadomość wyszła na całą okolicę o nim. I on nauczał w synagogach ich, chwalony przez wszystkich”. (Według Łukasza 4, 11 – 15)

„I przychodzi jeden (z) przełożonych synagogi, imieniem Jair, i zobaczywszy go pada do stóp jego, i prosi go wiele mówiąc, że: Córeczka moja ostatecznie się ma, aby przyszedłszy nałożyłbyś ręce (na) nią, aby została uratowana i ożyła. I odszedł z nim. I towarzyszył mu tłum liczny, i ściskali go. I kobieta będąca w upływie krwi dwanaście lat…” (Według Marka 5, 22 – 25)

Top