„Uważając zaś, (że) on (był) w gromadzie, przeszli dnia drogę i poszukiwali go wśród krewnych i znajomych. I nie znalazłszy wrócili do Jeruzalem poszukując go. I stało się po dniach trzech znaleźli go w świątyni siedzącego w środku nauczycieli i słuchającego ich i pytającego ich. Zdumiewali się zaś wszyscy słuchający go ze zrozumienia i odpowiedzi jego”. (Według Łukasza 2, 44 – 47)

„I kiedy został się (samotnie), pytali go (ci) wokół niego z dwunastoma (o) przykłady. I mówił im: Wam tajemnica jest dana królestwa Boga. Tamtym zaś zewnątrz w przykładach wszystko staje się, aby patrząc patrzyli i nie ujrzeli, i słuchając słyszeli i nie rozumieli, coby nie zawrócili i (nie) zostało odpuszczone im”. (Według Marka 4, 10 – 12)

„Który jeśliby więc rozwiązał jedno (z) przykazań tych najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym nazwany będzie w królestwie niebios. Który zaś czyniłby i nauczałby, ten wielkim nazwany będzie w królestwie niebios. Mówię bowiem wam, że jeśli nie obfitowałaby wasza sprawiedliwość bardziej (niż) uczonych w piśmie i faryzeuszów, nie weszlibyście do królestwa niebios”. (Według Mateusza 5, 19 – 20)

 „Którego  bowiem wysłał Bóg, słowa Boga mówi, nie bowiem z miary daje Ducha. Ojciec miłuje Syna i wszystko oddał w rękę jego. Wierzący w Syna ma życie wieczne. Zaś nieuległy Synowi nie zobaczy życia, ale gniew Boga pozostaje na nim. Jak więc poznał Jezus, że usłyszeli faryzeusze, że Jezus liczniejszych uczniów czyni i zanurza niż Jan lecz właściwie Jezus sam nie zanurzał, ale uczniowie jego opuścił Judeę i odszedł znów do Galilei”. (Według Jana 3, 34 – 4, 3)

„I jak spełnili wszystko, (co) według Prawa Pana, wrócili do Galilei, do miasta ich Nazaretu. Zaś dziecko wzrastało i umacniało się, wypełniając się mądrością, a łaska Boga była na nim. I chodzili rodzice jego co rok do Jeruzalem dla święta Paschy. I kiedy stał się lat dwunastu, (gdy wchodzili) (oni) według zwyczaju święta i (gdy wypełnili) dni, (gdy) (wracali) oni, pozostał Jezus chłopiec w Jeruzalem, i nie wiedzieli rodzice jego”. (Według Łukasza 2, 39 – 43)

 „I inne padło w ciernie, i wyszły ciernie i zdusiły je, i owocu nie dało. I inne padło w ziemię dobrą, i dawało owoc wychodząc i wzrastając i niosło jedno trzydzieści, i jedno sześćdziesiąt, i jedno sto. I mówił: Który ma uszy słuchać, niech słucha”. (Według Marka 4, 7 – 9)

„Tak niech zaświeci światło wasze wobec ludzi, żeby zobaczyli wasze dobre czyny i otoczyli chwałą Ojca waszego, (tego) w niebiosach. Nie uznajcie, że przyszedłem obalić Prawo lub proroków. Nie przyszedłem obalić, ale wypełnić. Amen bowiem mówię wam, aż przeminie niebo i ziemia, jota jedna lub jeden rożek nie przeminie z Prawa, aż wszystko stanie się”. (Według Mateusza 5, 16 – 18)

„ Z góry przychodzący ponad wszystkimi jest. Będący z ziemi z ziemi jest i z ziemi mówi. Z nieba przychodzący [ponad wszystkimi jest,] co ujrzał i usłyszał to świadczy, i świadectwa jego nikt nie przyjmuje. (Ten), (który przyjął) jego świadectwo, opieczętował, że Bóg prawdomówny jest”. (Według Jana 3, 31 – 33)

„I była Anna prorokini, córka Manuela, z plemienia Asera; ta podeszła w dniach licznych, przeżywszy z mężem lat siedem od dziewictwa jej, i ona wdowa aż do lat osiemdziesięciu czterech, która nie odstępowała od świątyni, postami i błaganiami służącą nocą i dniem. I tej godziny stanąwszy obok dziękowała Bogu i mówiła o nim wszystkim oczekującym wykupienia Jeruzalem”. (Według Łukasza 2, 36 – 38)

„I stało się (przy) (sianiu), które padło obok drogi, i przyszły ptaki i pożarły je. I inne padło na skaliste, gdzie nie miało ziemi wiele, i zaraz wzeszło z powodu nie (posiadania) głębi ziemi; i gdy wzeszło słońce, zostało spalone i z powodu nie (posiadania) korzenia zostało wysuszone”. (Według Marka 4, 4 – 6)