Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2601)

„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00

Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.

np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)

„Ileż więc przewyższa człowiek owcę. Tak że dozwolone jest w szabat dobrze czynić. Wtedy mówi (temu) człowiekowi: Wyciągnij twą rękę. I wyciągnął i przywrócona została zdrowa jak inna. Wyszedłszy zaś faryzeusze naradę (podjęli) o nim, jakby go zgubili. Zaś Jezus poznawszy wycofał się stamtąd. I zaczęły towarzyszyć mu [tłumy] liczne, i uzdrowił ich wszystkich. I skarcił ich, aby nie widocznym go czynili. Żeby wypełniło się (co) powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego: Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym upodobała dusza ma. Położę ducha mego na nim, i sąd narodom oznajmi”. (Według Mateusza 12, 12 – 18)
„Albo nie przeczytaliście w Prawie, że (w) szabat kapłani w świątyni szabat naruszają i niewinni są? Mówię zaś wam, że (od) świątyni większe jest tutaj. Gdyby zaś wiedzieliście, co jest: Miłosierdzia chcę i nie ofiary, nie potępilibyście niewinnych. Panem bowiem jest szabatu Syn Człowieka. I przeszedłszy stamtąd przyszedł do synagogi ich. I oto człowiek rękę mający suchą. I zapytali go mówiąc: Czy jest dozwolone (w) szabat uzdrowić? aby oskarżyli go. On zaś powiedział im: Kto jest z was człowiek, który będzie miał owcę jedną i jeśli wpadłaby ta (w) szabat w dół, czyż nie chwyci jej i podniesie?” (Według Mateusza 12, 5 – 11)
„Chodźcież do mnie wszyscy trudzący się i obciążeni, i ja dam odpocząć wam. Bierzcie jarzmo me na was i uczcie się ode mnie, bo łagodny jestem i uniżony sercem, i znajdziecie wypoczynek duszom waszym. Bowiem jarzmo me łagodne i ciężar mój lekki jest. W ową porę podążał Jezus (w) szabat przez zboża. Zaś uczniowie jego zgłodnieli i zaczęli zrywać kłosy i jeść. Zaś faryzeusze zobaczywszy powiedzieli mu: Oto uczniowie twoi czynią, co nie jest dozwolone czynić w szabat. On zaś powiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, kiedy zgłodniał i ci z nim? Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania zjedli, których nie wolno było mu zjeść, ani tym z nim, jeśli nie kapłanom samym?” (Według Mateusza 11, 28 – 12, 4)
„I ty, Kafarnaum: Czy aż do nieba będziesz wywyższone? Aż do otchłani zejdziesz, Bo gdyby w Sodomie stały się dzieła mocy, (które stały się) (u) ciebie, pozostałyby aż do dzisiaj. Nadto mówię wam, że ziemi Sodomy znośniej będzie w dniu sądu niż tobie. W owej porze odpowiadając Jezus rzekł: Wyznaję cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, bo ukryłeś to przed mądrymi i rozumnymi i odsłoniłeś to małoletnim. Tak, Ojcze, bo tako upodobanie stało się przed tobą. Wszystko mi przekazane zostało przez Ojca mego, i nikt (nie) poznaje Syna, jeśli nie Ojciec, ani Ojca ktoś poznaje, jeśli nie Syn i komu postanawiałby Syn odsłonić”. (Według Mateusza 11, 23 – 27)
„Przyszedł bowiem Jan ani jedzący ani pijący i mówią: Demona ma. Przyszedł Syn Człowieka jedzący i pijący i mówią: Oto człowiek żarłoczny i pijacy wino, poborców przyjaciel i grzeszników. I usprawiedliwiona została mądrość z czynów jej. Wtedy zaczął łajać miasta, w których stały się bardzo liczne dzieła mocy jego, że nie zmieniły myślenia: Biada ci, Korozain, biada ci, Betsaido, bo gdyby w Tyrze i Sydonie stały się dzieła mocy, (które stały się) wśród was, dawno w worze i popiele zmieniłyby myślenie. Nadto mówię wam: Tyrowi i Sydonowi znośniej będzie w dniu sądu niż wam”. (Według Mateusza 11, 18 – 22)
„Amen mówię wam, nie zbudził się wśród zrodzonych z kobiet większy (od) Jana Chrzciciela. Zaś mniejszy w królestwie niebios większy (od) niego jest. Od zaś dni Jana Chrzciciela aż do teraz królestwo niebios gwałtowi ulega i gwałtownicy porywają je. Wszyscy bowiem prorocy i Prawo aż do Jana prorokowali. I jeśli chcecie przyjąć, on jest Eliaszem mającym przyjść. Mający uszy niech słucha. Komu zaś przyrównam pokolenie to? Podobne jest dzieciom siedzącym na rynkach, co przemawiając do drugich mówią, Zagraliśmy na flecie wam i nie zatańczyliście, zaczęliśmy zawodzić i nie uderzyliście się (w piersi)”. (Według Mateusza 11, 11 – 17)
„I szczęśliwy jest, który nie zostałby przywiedziony do obrazy przeze mnie. (Gdy ci) zaś (wyruszali), zaczął Jezus mówić tłumom o Janie: Co wyszliście na pustkowiu oglądać? Trzcinę przez wiatr chwianą? Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka w miękkie (szaty) przyodzianego? Oto miękkie noszący w domach królów są. Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, i więcej (niż) proroka. Ten jest, o którym napisane jest: Oto ja wysyłam zwiastuna mego przed obliczem twym, który uładzi drogę twą przed tobą”. (Według Mateusza 11, 6 – 10)
„I stało się, kiedy skończył Jezus rozporządzając dwunastu uczniom jego, przeszedł stamtąd nauczać i głosić w miastach ich. Zaś Jan usłyszawszy w więzieniu czyny Pomazańca, posławszy przez uczniów jego powiedział mu: Ty jesteś (tym) przychodzącym, czy drugiego mamy oczekiwać? I odpowiadając Jezus powiedział im: Wyruszywszy oznajmijcie Janowi, co słyszycie i widzicie. Ślepi znowu widzą i chromi chodzą, trędowaci są oczyszczani, i głusi słyszą, i martwi podnoszą się, i biednym (głoszona) jest dobra nowina”. (Według Mateusza 11, 1 – 5)
„(Ten), (który znalazł) życie jego, straci je, i (ten), (który stracił) życie jego z powodu mnie, znajdzie je. Przyjmujący was mnie przyjmuje i mnie przyjmujący przyjmuje (tego który wysłał) mnie. Przyjmujący proroka (dla) imienia proroka zapłatę proroka weźmie i przyjmujący sprawiedliwego (dla) imienia sprawiedliwego zapłatę sprawiedliwego weźmie. I który by napoił jednego (z) małych tych kielichem zimnego jedynie (dla) imienia ucznia, amen mówię wam, nie straci zapłaty jego”. (Według Mateusza 10, 39 – 42)
„Przyszedłem bowiem rozdwoić człowieka przeciw ojcu jego, i córkę przeciw matce jej, i synową przeciw teściowej jej; i wrogami człowieka domownicy jego. Kochający ojca lub matkę nade mnie nie jest mnie godny. I kochający syna lub córkę nade mnie nie jest mnie godny. I który nie bierze krzyża jego i (nie) towarzyszy za mną, nie jest mnie godny”. (Według Mateusza 10, 35 – 38)

Top