Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2596)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Wtedy podchodzą do niego uczniowie Jana mówiąc: Dla czego my i faryzeusze pościmy [wiele], zaś uczniowie twoi nie poszczą? I powiedział im Jezus: Przecież nie mogą synowie komnaty weselnej być w żałobie, przez ile (czasu) z nimi jest pan młody? Przyjdą zaś dni, kiedy odebrany zostanie od nich pan młody, i wtedy będą pościć”. (Według Mateusza 9, 14 – 15)
„I zobaczywszy faryzeusze mówili uczniom jego: Dla czego z poborcami i grzesznikami je nauczyciel wasz? On zaś usłyszawszy rzekł: Nie potrzebę mają silni lekarza, ale źle mający się. Ruszywszy zaś nauczcie się co jest: Miłosierdzia chcę i nie ofiary. Nie bowiem przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”. (Według Mateusza 9, 11 – 13)
„I wstawszy poszedł do domu jego. Zobaczywszy zaś tłumy przestraszyły się i oddały chwałę Bogu, (który dał) władzę taką ludziom. I przechodząc Jezus stamtąd zobaczył człowieka siedzącego na cle, Mateuszem zwanego, i mówi mu: Towarzysz mi. I wstawszy zaczął towarzyszyć mu. I stało się (gdy on) (leżał przy stole) w domu, i oto liczni poborcy i grzesznicy przyszedłszy, leżeli (przy stole) z Jezusem i uczniami jego”. (Według Mateusza 9, 7 – 10)
„I oto jacyś (z) uczonych w piśmie powiedzieli w sobie: Ten bluźni. I zobaczywszy Jezus myśli ich, powiedział: Czemu wymyślacie złości w sercach waszych? Co bowiem jest wykonalniejsze, powiedzieć: Odpuszczone są twoje grzechy, czy powiedzieć: Podnieś się i chodź? Aby zaś wiedzieliście, że władzę ma Syn Człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi paralitykowi: Podniósłszy się zabierz twe łoże i odejdź do domu twego”. (Według Mateusza 9, 3 – 6)
„I oto całe miasto wyszło na spotkanie Jezusowi, i zobaczywszy go poprosili, żeby przeszedł od granic ich. I wszedłszy do łodzi przeprawił się i przyszedł do własnego miasta. I oto przynieśli mu paralityka na łożu położonego. I zobaczywszy Jezus wiarę ich, powiedział paralitykowi: Ośmiel się, dziecko, odpuszczone są twoje grzechy”. (Według Mateusza 8, 34 – 9, 2)
„Zaś demony prosiły go mówiąc: Jeśli wyrzucasz nas, wyślij nas w stado świń. I powiedział im: Odchodźcie. Zaś wyszedłszy odeszły w świnie. I oto ruszyło całe stado w dół urwiska w morze i pomarły w wodach. Zaś pasący uciekli i odszedłszy do miasta oznajmili wszystko, i (co do) opętanych”. (Według Mateusza 8, 31 – 33)
„I (gdy przyszedł) (on) naprzeciwko do krainy Gadareńczyków, wyszli naprzeciw mu dwaj opętani z grobowców wyszli, uciążliwi bardzo, tak że nie (miał siły) kto(kolwiek) przejść przez drogę tamtą. I oto krzyczeli mówiąc: Co nam i tobie, Synu Boga? Przyszedłeś tu przed porą nękać nas? Było zaś daleko od nich stado świń licznych pasące się”. (Według Mateusza 8, 28 – 30)
„I oto trzęsienie wielkie stało się na morzu, tak że łódź (przykrywana jest) przez fale. On zaś spał. I podszedłszy obudzili go mówiąc: Panie, uratuj, giniemy. I mówi im: Dlaczego trwożliwi jesteście, małej wiary? Wtedy podniósłszy się skarcił wiatry i morze, i stała się cisza wielka. Zaś ludzie zdziwili się mówiąc: Jakiż jest ten, że i wiatry i morze go słuchają?” (Według Mateusza 8, 24 – 27)
„I mówi mu Jezus: Lisy nory mają i ptaki nieba gniazda, zaś Syn Człowieka nie ma gdzie głowę skłoniłby. Drugi zaś (z) uczniów [jego] powiedział mu: Panie, zezwól mi najpierw odejść i pogrzebać ojca mego. Zaś Jezus mówi mu: Towarzysz mi i zostaw martwym pogrzebać swoich martwych. I (kiedy wszedł) (on) do łodzi, towarzyszyli mu uczniowie jego”. (Według Mateusza 8, 20 – 23)
„Żeby wypełniło się, (co) powiedziane przez Izajasza proroka mówiącego: On bezsiły nasze wziął i choroby podźwignął. Zobaczywszy zaś Jezus tłum wokół niego, kazał odpłynąć naprzeciwko. I podszedłszy jeden uczony w piśmie powiedział mu: Nauczycielu, będę towarzyszył ci, gdzie szedłbyś”. (Według Mateusza 8, 17 – 19)
