„I po dniach sześciu zabiera ze sobą Jezus Piotra i Jakuba i Jana brata jego, i wprowadza ich na górę wysoką na osobności. I został przemieniony wobec nich, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, zaś szaty jego stały się białe jak światło. I oto dał się zobaczyć im Mojżesz i Eliasz wspólnie rozmawiający z nim. Odpowiadając zaś Piotr rzekł Jezusowi: Panie, dobrze jest nam tu być. Jeśli chcesz, uczynię tu trzy namioty, tobie jeden i Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden. Jeszcze (gdy on) (mówił), oto chmura świetlista ocieniła ich, i oto głos z chmury mówiący: Ten jest Syn mój umiłowany, w nim upodobałem. Słuchajcie go”. (Według Mateusza 17, 1 - 5)

„Który bowiem chciałby życie jego uratować, zgubi je, który zaś zgubiłby życie jego ze względu na mnie, znajdzie je. (W) czym bowiem pomoże sobie człowiek, jeśli świat cały zyskałby, zaś (na) duszy jego stratę poniósłby? Lub co da człowiek (w zamian za) duszę jego? Ma (na pewno) bowiem Syn Człowieka przyjść w chwale Ojca jego ze zwiastunami jego i wtedy odda każdemu według postępowania jego. Amen mówię wam, że są niektórzy (z) tu stojących, którzy nie skosztują śmierci, aż zobaczą Syna Człowieka przychodzącego w królestwie jego”. (Według Mateusza 16, 25 - 28)

„Od wtedy zaczął Jezus pokazywać uczniom jego, że ma on do Jerozolimy odejść i wiele wycierpieć od starszych i arcykapłanów i uczonych w piśmie, i zostać zabitym, i trzeciego dnia podnieść się. I wziąwszy na bok go Piotr zaczął karcić go mówiąc: Życzliwy(m) ci, Panie, nie będzie ci to. On zaś odwróciwszy się powiedział Piotrowi: Odejdź za mnie, Szatanie; zawadą jesteś mi, bo nie myślisz (o tym co) Boga, ale (to co) ludzi. Wtedy Jezus powiedział uczniom jego: Jeśli ktoś chce za mną pójść, niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego, i niech towarzyszy mi”. (Według Mateusza 16, 21 - 24)

„Odpowiadając zaś Jezus rzekł mu: Szczęśliwy jesteś, Szymonie Bar Jona, bo ciało i krew nie odsłoniły ci, ale Ojciec mój w niebiosach. A ja zaś ci mówię, że ty jesteś Skała, i na tej skale zbuduję mą (społeczność) zwołanych, i bramy otchłani nie przemogą jej. Dam ci klucze królestwa niebios, i co by(ś) związał na ziemi, będzie związane w niebiosach, i co rozwiązałbyś na ziemi, będzie rozwiązane w niebiosach. Wtedy przykazał uczniom, aby nikomu (nie) powiedzieli, że on jest Pomazańcem”. (Według Mateusza 16, 17 - 20)

„Wtedy zrozumieli, że nie powiedział, wystrzegać się zaczynu chlebów, ale nauki faryzeuszów i saduceuszów. Przyszedłszy zaś Jezus do dzielnicy Cezarei Filipa, pytał uczniów jego mówiąc: Kim, mówią ludzie, (jest) Syn Człowieka? Oni zaś powiedzieli: (Jedni) Janem Chrzcicielem, inni zaś Eliaszem, drudzy zaś Jeremiaszem lub jednym (z) proroków. Mówi im: Wy zaś kim (ja) powiadacie (jestem)? Odpowiadając zaś Szymon Piotr powiedział: Ty jesteś Pomazaniec, Syn Boga żyjącego”. (Według Mateusza 16, 12 - 16)

„I przyszedłszy uczniowie naprzeciwko zapomnieli chlebów wziąć. Zaś Jezus powiedział im: Patrzajcie i wystrzegajcie się zaczynu faryzeuszów i saduceuszów. Oni zaś rozważali w sobie samych mówiąc, że: Chleba nie wzięliśmy. Poznawszy zaś Jezus powiedział: Dlaczego rozważacie w sobie samych, małej wiary, że chlebów nie macie? Jeszcze nie rozumiecie ani przypominacie sobie (te) pięć chlebów (dla) pięciu tysięcy i ile koszyków wzięliście? Ani siedem chlebów (dla) czterech tysięcy i ile koszy wzięliście? Jak nie rozumiecie, że nie o chlebach powiedziałem wam? Wystrzegajcie się zaś zaczynu faryzeuszów i saduceuszów”. (Według Mateusza 16, 5 - 11)

„I podszedłszy faryzeusze i saduceusze próbując zapytali go, znak z nieba (by) pokazał im. On zaś odpowiadając rzekł im: [(Gdy wieczór) (stał się), mówicie: Pogoda, ogniste jest bowiem niebo. I rano: Dzisiaj wichura, ogniste jest bowiem posępniejące niebo. Wprawdzie oblicze nieba umiecie rozróżniać, jednak znaków pór nie umiecie.] Pokolenie złe i cudzołożne znaku poszukuje, i znak nie zostanie dany mu, jeśli nie znak Jonasza. I pozostawiwszy ich odszedł”. (Według Mateusza 16, 1 - 4)

„I mówi im Jezus: Ile chlebów macie? Oni zaś powiedzieli: Siedem, i trochę rybek. I nakazawszy tłumowi położyć się na ziemi, wziął siedem chlebów i ryby, i dzięki uczyniwszy połamał i dawał uczniom, zaś uczniowie tłumom. I jedli wszyscy i nasyceni zostali, i zbywającego (z) ułomków zebrali, siedem koszy pełnych. Zaś jedzący byli cztery tysiące mężów bez kobiet i dzieci. I oddaliwszy tłumy wszedł do łodzi i przypłynął w granice Magadanu”. (Według Mateusza 15, 34 - 39)

„I podeszły do niego tłumy liczne mające z sobą chromych, ślepych, kalekich, głuchych i innych wielu, i składali ich u stóp jego; i uzdrowił ich, tak że tłum (zdziwił się), widząc głuchych mówiących, kalekich zdrowych, i chromych chodzących, i ślepych widzących; i chwalili Boga Izraela. Zaś Jezus przywoławszy do siebie uczniów jego rzekł: Lituję się nad tłumem, bo już dni trzy pozostają przy mnie i nie mają, co zjedliby. I oddalić ich głodnych nie chcę, coby nie osłabli w drodze. I mówią mu uczniowie: Skąd nam na pustaci chlebów tak wiele, żeby nasycić tłum tak wielki?” (Według Mateusza 15, 30 - 33)

„Zaś podszedłszy kłaniała się mu mówiąc: Panie, pomagaj mi. On zaś odpowiadając rzekł: Nie jest dobrze wziąć chleb dzieci i rzucić szczeniętom. Ona zaś rzekła: Tak, Panie, i bowiem szczenięta jedzą ze okruszyn padających ze stołu panów ich. Wtedy odpowiadając Jezus rzekł jej: O kobieto, wielka twa wiara, niech się stanie ci jak chcesz. I została uleczona córka jej od godziny owej. I przeszedłszy stamtąd Jezus przyszedł w stronę morza Galilei i wszedłszy na górę usiadł tam”. (Według Mateusza 15, 25 - 29)