Jezus doskonale zna tych, do których mówi, ale nie ma wpływu na wolną wolę, ponieważ sam sobie ją, jako Bóg u nich ograniczył Łk 4, 24 „I dodał: Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”.

„Po ludzku mówię z powodu bezsiły ciała waszego. Jak właśnie bowiem postawiliście członki wasze (jako) niewolnicze (przy) nieczystości i (przy) bezprawiu ku bezprawiu, tak teraz postawcie członki wasze (jako) niewolnicze (przy) sprawiedliwości ku uświęceniu. Gdy bowiem niewolnikami byliście grzechu, wolni byliście (względem) sprawiedliwości. Jaki więc owoc mieliście wtedy (tych), z powodu których teraz wstydzicie się? Bo koniec ich śmiercią. Teraz zaś, uwolnieni od grzechu, dawszy się uczynić niewolnikami zaś Bogu, macie owoc wasz ku uświęceniu, zaś na końcu życie wieczne. Bo żołdy grzechu śmiercią, zaś dar Boga życiem wiecznym w Pomazańcu Jezusie, Panu naszym”. (Do Rzymian 6, 19 – 23)

„Kiedy Dawid wracał razem ze swymi ludźmi do Siklag w trzecim dniu, Amalekici [tymczasem] najechali na Negeb i na Siklag. Siklag zdobyli i strawili ogniem. 2 Zabrali do niewoli kobiety, które w nim były, [i wszystko] od najmniejszego do największego, nie zabili jednak nikogo, lecz uprowadzili ze sobą, i odeszli z powrotem. 3 Kiedy więc Dawid ze swymi ludźmi powrócił do miasta, było ono już spalone, a żony ich, synów i córki uprowadzono. 4 Dawid i lud, który był przy nim, podnieśli głos i płakali tak długo, aż im brakło sił do płaczu. 5 Zabrano do niewoli także obydwie żony Dawida: Achinoam z Jizreel i Abigail, [dawną] żonę Nabala z Karmelu. 6 Dawid więc znalazł się w wielkim utrapieniu, gdyż lud chciał go nawet ukamienować. Wszyscy bowiem popadli w smutek z powodu [utraty] synów i córek. Dawid zaś doznał umocnienia od Pana, Boga swego”.

Faryzeusze, nie chcąc przyjąć Słowa od Jezusa, nawet Słowa, które On mówi nie są w stanie usłyszeć Łk 4, 23 „Wtedy rzekł do nich: Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu w swojej ojczyźnie tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum”.

„Cóż więc? Mamy zgrzeszyć, bo nie jesteśmy pod Prawem, ale pod łaską? Nie może stać się. Nie wiecie, że (przy) czym stawiacie siebie samych (jako) niewolników ku posłuszeństwu, niewolnikami jesteście (tego), czemu jesteście posłuszni: albo grzechu Lu śmierci, albo posłuszeństwa ku usprawiedliwieniu? Wdzięczność zaś Bogu, że byliście niewolnikami grzechu, staliście się posłuszni zaś z serca względem (tego) któremu zostaliście przekazani, wzoru nauki, uwolnieni zaś od grzechu, daliście się uczynić niewolnikami sprawiedliwości”. (Do Rzymian 6, 15 - 18)

„A Dawid rzekł do Akisza: «Co zrobiłem? Cóż znalazłeś u sługi twojego od dnia, w którym zacząłem być u ciebie, do dziś, że nawet nie mogę wyruszyć do walki z wrogami pana mojego, króla?» 9 Akisz odrzekł Dawidowi: «Wiem, że byłeś dla mnie dobry jak anioł Boży, jednak książęta filistyńscy twierdzą: "Niech z nami nie idzie do walki". 10 Wstań więc rano wraz ze sługami swego pana, którzy przyszli z tobą. Wstańcie o zaraniu i gdy dzień nastanie - odejdźcie!» 11 Dawid wstał więc wraz ze swymi ludźmi wcześnie rano, aby wyruszyć od rana i wrócić do ziemi filistyńskiej. Filistyni tymczasem wyruszyli do Jizreel”.

Trochę wiedzy nie z tego świata daje sporo refleksji Łk 4, 22 „A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: Czy nie jest to syn Józefa?”

„Co bowiem umarło, (dla) grzechu umarło raz na zawsze; co zaś żyje, żyje (dla) Boga. Tak i wy liczcie sobie, (że) wy sami [być] martwi (dla) grzechu, żyjący zaś (dla) Boga w Pomazańcu Jezusie. Nie więc niech króluje grzech w śmiertelnym waszym ciele ku być posłuszni pożądaniom jego, i nie stawiajcie członków waszych (jako) oręż niesprawiedliwości (przy) grzechu, ale postawcie was samych (przy) Bogu, jak gdyby z martwych żyjących, i członki wasze (jako) oręż usprawiedliwienia (przy) Bogu; grzech bowiem (nad) wami nie będzie panował, nie bowiem jesteście pod Prawem, ale pod łaską”. (Do Rzymian 6, 10 - 14)

„Czy to nie ten sam Dawid, któremu śpiewano wśród pląsów: "Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy"?» 6 Akisz wezwał Dawida i rzekł do niego: «Na życie Pana: jesteś uczciwy i byłbym rad, gdybyś występował i [zbrojnie] wyruszył ze mną w pole. Przecież nie zauważyłem w tobie nic złego od chwili twego przybycia do mnie aż do dziś. Nie podobasz się jednak władcom. 7 Wróć się, odchodź w pokoju, byś nie czynił nic, co się wydaje złym w oczach władców filistyńskich».”

Jezus wie, kim jest, i jaka jest Jego misja, dlatego też śmiało może pokazywać, jak na Nim wypełniają się Boże obietnice Łk 4, 21 „Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli”.